Να αναπτύξουμε και τους συναφείς κλάδους της Ελληνικής Ναυτιλίας

Άρθρο του υπουργού Ναυτιλίας και Αιγαίου Κωστή Μουσουρούλη για το Πρώτο ΘΕΜΑ Αναδημοσίευση Χωρίς καμμιά αμφιβολία πρέπει να υπερβούμε τους εαυτούς μας, να ξεχάσουμε ό,τι ξέραμε. Δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική. Να δουλέψουμε, να είμαστε έντιμοι, να κόψουμε τις ιδεοληψίες, να ενισχύσουμε τους θεσμούς μας και να σταματήσουμε να εμποδίζουμε ο ένας Έλληνας τον άλλον να προκόψουμε. Η ναυτιλία μας συνεισέφερε περίπου 140 δισ. ευρώ στη χώρα μας κατά τη δεκαετία 2000-2010. Πρέπει να δώσουμε έμφαση και πρέπει να αναπτύξουμε και τους συναφείς κλάδους για να αντλήσουμε περισσότερο από το δυναμικό της, τη στιγμή που τα χρήματα αυτά είναι πια πάνω από το μισό ΑΕΠ μας. Το εθνικό σχέδιο για την κρουαζιέρα με το Υπουργείο Τουρισμού, ο θαλάσσιος τουρισμός, το καράβι που έλεγε ο ποιητής. Τελικώς μείναμε σχεδόν μόνο με την ελιά, το αμπέλι και το καράβι του Ελύτη. Και ήρθε η ώρα να ξαναφτιάξουμε την Ελλάδα. Δεν θα είναι εύκολο. Μπορεί όμως να είναι ένα νέο κοινωνικό και ηθικό συμβόλαιο και μια νέα αρχή, ή μεμψιμοιρία και καταστροφή. Όσοι (απλώς) αντιπολιτεύονται αυτήν την κυβέρνηση, δεν έχουν εναλλακτική πρόταση και λένε πως η καταστροφή είναι τώρα. Φοβάμαι πως έχει και πιο πέρα. Γνωρίζουμε όλοι καλά πως ο ελληνικός λαός πολλά τα έχει ξανακούσει και του φαίνονται ίδια ή παρόμοια. Σημασία όμως έχει και ποιος μιλάει. Όταν όμως λέμε πως δεν έχουν εναλλακτική πρόταση, δεν είναι εκβιαστικό αυτό, ούτε εννοούμε τα περί «μονοδρόμου». Δεν έχουν εναλλακτική, αυτό, σκέτο. Και εκεί κρινόμαστε όλοι. Το να παιανίζει κανείς τη δυστυχία του κόσμου δεν τον βοηθάει. Τον βοηθάει να έχει δουλειά και αξιοπρέπεια. Δεν τον βοηθάει να καταβαίνει σε συγκεντρώσεις, φαίνεται άλλωστε. Και δεν το λέω φυσικά αυτό για να πω ότι ο κόσμος συμφωνεί με τα μέτρα.. Δεν ισχυρίζομαι κάτι τέτοιο. Ο κόσμος διαφωνεί με τα μέτρα! Όμως θέλει το αύριό του, όχι να ακολουθήσει τον τηλεβόα των μεγαλοσυνδικαλιστών, που στο τέλος του μήνα θα λάβουν καλούς μισθούς ενώ δεν τους δούλεψαν. Και το αήθες πολιτικό προσωπικό βαρέθηκε ο κόσμος, αλλά και αυτά τα συμπτώματα, της κουρασμένης μεταπολίτευσης. Και να βουτήξουμε στο μέλλον. Το αποτέλεσμα θα κριθεί στον προϋπολογισμό του 2014, του χρόνου τέτοια εποχή πρώτα ο Θεός. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμά ότι το σημείο καμπής για την έξοδο από την ύφεση τοποθετείται το δεύτερο εξάμηνο του 2013 και η σταδιακή ανάκαμψη θα επανέλθει το 2014 με οριακή ανάπτυξη 0,6% του ΑΕΠ. Βέβαια, ακόμα έχουμε δύσκολα και το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών θα σημειώσει περαιτέρω συρρίκνωση, λόγω της αυξανόμενης ανεργίας και της μείωσης των μισθών τόσο στον ιδιωτικό όσο και στο δημόσιο τομέα. Γι αυτό και η κυβέρνηση πρέπει να στηριχθεί και να καταφέρει όχι μόνο τη διαχείριση μιας στυγνής καθημερινότητας, πλέον με λίγους πόρους και πολλές υποχρεώσεις, αλλά και υπό αυτές τις συνθήκες να δημιουργήσει προϋποθέσεις για την παραγωγικότητα. Χωρίς παραγωγικότητα και επανεκκίνηση της ανάπτυξης δεν θα υπάρξει τίποτα. Αυτά που λέγαμε εξακολουθούν να ισχύουν στο ακέραιο. Αλλά δεν γίνονται σε 3-4 μήνες και δεν γίνονται από λίγους, γίνονται από μια κρίσιμη μάζα που θα επηρεάσει δημιουργικά και θα αποφασίσει το δρόμο που θα πάρουμε ως χώρα. Εδώ δεν υπάρχει ούτε πρακτική, ούτε ιδεολογική «Τρίτη» λύση… Ή τρίτος δρόμος του σοσιαλισμού που έλεγαν κάποιοι. Η λύση είναι μία δουλειά, με σύστημα και εντιμότητα. Για να είμαστε καλύτερα σε κάποια χρόνια. Νομίζω αυτό λένε οι περισσότεροι Έλληνες, αυτό ζητούν. Ως Νέα Δημοκρατία θέλουμε μια Ελλάδα σοβαρή. Όχι χώρα-επαίτη, αλλά ούτε και απομονωμένο τριτοκοσμικό κράτος. Θέλουμε ένα κράτος αποτελεσματικό, μια οικονομία που να λειτουργεί ελεύθερα, με δικλείδες εποπτείας και μέριμνα για τους ασθενέστερους. Ο αγώνας για προκοπή και ανάπτυξη θα πρέπει να δοθεί με σχέδιο και μελετημένες διεκδικήσεις, αφού διορθώσουμε τα του οίκου μας. Tα μέτρα είναι το ένα σκέλος της υπόθεσης. Το άλλο είναι η απαίτηση μιας αναπτυξιακής εξόδου από την κρίση σε μια νέα μεταπολίτευση. Το θέμα είναι ποιος μπορεί να εγγυηθεί αυτό.