ΔΑΠ Οικονομικού Νομικής κατά Σαμαρά για το «ναι» στην Παιδεία

Ο πρόεδρος της Ν.Δ. σε παλαιότερες στιγμές αποδοχής από τη νεολαία του κόμματός του

Αθήνα

Ανεξέλεγκτες διαστάσεις λαμβάνει η αντίδραση της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, της «γαλάζιας» φοιτητικής παράταξης που στρέφεται ακόμα και κατά του προέδρου της Ν.Δ. κ. Αντ. Σαμαρά. -αν και δεν τον κατονομάζει- με πολύ σκληρές φράσεις.

Με μια ιδιαίτερα σκληρή ανακοίνωσή της, η ΔΑΠ ΝΔΦΚ του Οικονομικού της Νομικής, που έχει τον τίτλο «τα λαμόγια της Βουλής», επιτίθεται κυρίως στο ΠαΣοΚ, στη Ν.Δ., στο ΛΑΟΣ και στη Δημοκρατική Συμμαχία που ψήφισαν το νομοσχέδιο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση και αναφέρει χαρακτηριστικά, δείχνοντας το πολεμικό κλίμα που επικρατεί: «Όχι ρε αλήτες, δεν θα επιτρέψουμε να αλώσετε και το Πανεπιστήμιο. Αρκετή ζημιά προκαλέσατε…».

Παράλληλα εκρηκτικό είναι το κλίμα στις τάξεις της ΟΝΝΕΔ και σε πολλά ΑΕΙ και ΤΕΙ επικρατεί αναστάτωση με πυρά προς την ηγεσία και τον αρμόδιο τομεάρχη Παιδείας κ. Αρ. Σπηλιωτόπουλο, ενώ είναι αρκετές οι επιθετικές ανακοινώσεις.

Η Κεντρική Επιτροπή της ΟΝΝΕΔ, υπό τον πρόεδρό της κ. Ανδρ. Παπαμιμίκο, αναμένεται να συνεδριάσει αύριο το απόγευμα -όχι στα γραφεία της Ν.Δ. στη Συγγρού, αλλά στη Ρηγίλλης- για να συζητηθεί η έκρυθμη κατάσταση στις τάξεις της «γαλάζιας» νεολαίας.

Οι γαλάζιοι νεολαίοι του Οικονομικού της Νομικής που χαρακτηρίζουν το νέο νομοσχέδιο «εφιάλτη» αναφέρονται στην ανακοίνωσή τους στο «βρώμικο, σάπιο και άκρως διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα της χώρας» και προαναγγέλλουν μετωπική σύγκρουση.

Γι' αυτό στην ανακοίνωση αναφέρουν ότι η θέση των φοιτητών είναι απέναντι στο νόμο «που γυρνάει την παιδεία και το πανεπιστήμιο πολλά χρόνια πίσω και συμπληρώνουν: «Εκεί θα είναι και η δική μας θέση, κόντρα στα συμφέροντα, στα λαμόγια και αναλαμβάνοντας το οποιοδήποτε κόστος».

Σύμφωνα με τη ΔΑΠ αυτό το «διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα» -στο οποίο εντάσσει και τη Ν.Δ.- «αποφάσισε να χτυπήσει το Πανεπιστήμιο, να διαλύσει τις δομές του και να το μετατρέψει σε όργανο πλήρως ελεγχόμενο από τους εκάστοτε Υπουργούς, κυβερνήσεις κλπ, ώστε να παίζουν πλέον ακόμη ευκολότερα τα διάφορα πολιτικά τους παιχνίδια μέσα από τα Πανεπιστήμια».

Η ΔΑΠ εκφράζει την αντίθεσή της στο νέο και είναι χαρακτηριστική η ειρωνική της διάθεση με την εξής επισήμανση: «Η θέση μας απέναντι στο νέο Νόμο είναι αρνητική και δηλώνουμε ότι θα αντισταθούμε στις επιταγές του κου George Papandreou, της κας Anna Diamantopoulou, του κου Antonis Samaras, του κολλητού της Υπουργού Παιδείας κου Aris Spiliotopoulos και όλων όσων ονειρεύονται τη διάλυση των Πανεπιστημίων και την συγχώνευσή τους με τα πολιτικά κόμματα».

Στη συνέχεια, η «γαλάζια» οργάνωση επισημαίνει ότι «οι πολιτικοί αυτής της χώρας βύθισαν την Ελλάδα στη διαφθορά, έπνιξαν την ελληνική οικονομία στα χρέη, διέσυραν το όνομα της χώρας μας διεθνώς, μετέτρεψαν τη χρηματοδότηση της ΕΕ σε πρωθυπουργικές βίλες, διέλυσαν την ελληνική κοινωνία, ισοπέδωσαν τις εργασιακές σχέσεις και καταδίκασαν μια ολόκληρη γενιά στην ανεργία ή στη φυγή στο εξωτερικό».

Στην ανακοίνωση, υπογραμμίζεται ότι «οι πρωταγωνιστές των σκανδάλων της SIEMENS, του Βατοπαιδίου, του Χρηματιστηρίου και δεκάδων άλλων σκανδάλων, αποφασίζουν τώρα ότι για όλα αυτά πρέπει να πληρώσει το Πανεπιστήμιο και κατ' επέκταση οι φοιτητές και οι οικογένειές τους» και συμπληρώνουν οι νεολαίοι: «Όχι ρε αλήτες, δεν θα επιτρέψουμε να αλώσετε και το Πανεπιστήμιο. Αρκετή ζημιά προκαλέσατε…».

Μάλιστα, η ΔΑΠ περιμένει και την έντονη αντίδραση των καθηγητών του Οικονομικού Τμήματος και συγκεκριμένα, όπως αναφέρει, των «μεγάλων», των «βαρόνων» και κατά κάποιον τρόπο -όπως σημείωσε- των «βολεμένων».

Σε διαφορετική περίπτωση επισημαίνει, ότι «καλοβλέπουν τη συμμετοχή τους στα παιχνιδάκια εξουσίας μεταξύ κυβερνήσεων και πανεπιστημίου» και τους προειδοποιεί: «Και να ξέρουν ότι αν υποψιαστούμε κάτι τέτοιο, τότε δεν θα δυσκολευτούμε να θυμίσουμε σε όλους τους φοιτητές αλλά και στην υπόλοιπη, αντιδρούσα πανεπιστημιακή κοινότητα το παρόν και, κυρίως, το παρελθόν κάποιων εξ αυτών…Ονόματα μπλεγμένα σε σκάνδαλα, δημόσιες θέσεις με παχυλούς μισθούς, αδερφικές σχέσεις με γνωστούς μιζαδόρους της Βουλής και διάφορες άλλες «σκοτεινές» δραστηριότητες. Και τότε, καλά ξεμπερδέματα…».

“Όποιος προωθήσει ξανά θεωρίες συναίνεσης δεν έχει θέση στη ΝΔ”

Σύμφωνα με πηγή που δεν επιδέχεται αμφισβήτηση, ο πρόεδρος της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς διαμήνυσε σήμερα προς πάσα κατεύθυνση ότι όποιος από το κόμμα προωθήσει ξανά θεωρίες συναίνεσης “να ξεχάσει τη Νέα Δημοκρατία“.

Όπως εξήγησε ο συνομιλητής μας την στιγμή που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ καταρρέει και ο Αντώνης Σαμαράς ζητά από τον λαό ισχυρή αυτοδυναμία για καθαρές λύσεις, αποτελούν τουλάχιστον υπονόμευση οι θεωρίες περί συναίνεσης που διατυπώνονται από ορισμένους της ΝΔ, επειδή ως γνωστόν η συναίνεση προωθείται από κυβερνητικούς κύκλους στα δικά τους μέτρα και σταθμά

 “Εκεί που συμφωνούμε θα το λέμε, κι εκεί που διαφωνούμε θα το λέμε επίσης”  δήλωσε το ίδιο στέλεχος διευκρινίζοντας ότι η θέση αυτή του Σαμαρά δεν πηγάζει από “λογική συναίνεσης”, αλλά από “εθνική λογική.” Ο ίδιος ο πρόεδρος της ΝΔ δήλωσε άλλωστε στην τελευταία συνέντευξή του: «Συναίνεση ή συνενοχή στο λάθος, δεν πρόκειται να δώσω»

Εξάλλου, σύμφωνα με την ίδια πηγή βλέποντας σήμερα το βράδυ τα δελτία ειδήσεων, ο Α.  Σαμαράς ακούστηκε να λέει διάφορα … “καλαματιανά” όταν είδε τον κ. Παυλόπουλο να βγαίνει στην τηλεόραση για πολλοστή φορά. Όπως διευκρίνισε η ίδια πηγή “δεν βγάζει η ΝΔ τον κ. Παυλόπουλο στα κανάλια, αλλά αυτά τον καλούν“

Φινλανδία: Σε εταιρεία holding στο Λουξεμβούργο η περιουσία της Ελλάδας !!!

Tα περιουσιακά στοιχεία του ελληνικού δημοσίου, προτείνει η Φινλανδία για να συμμετάσχει στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας! Η φινλανδική πρόταση έχει συζητηθεί και με Έλληνες παράγοντες στο πλαίσιο τηλεφωνικών διασκέψεων στην ευρωζώνη.

Σε non paper που έστειλαν οι Φινλανδοί προτείνουν αναλυτικά πως το Ελληνικό Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων, που ιδρύθηκε πριν από λίγους μήνες, μπορεί να μεταφέρει στην εταιρεία holding του Λουξερβούργου, ώστε να υπάρχει «εγγύηση» για την παροχή του δανείου της προς την Ελλάδα.

Το έγγραφο έφερε στη δημοσιότητα το Ρόιτερ, στο οποίο αναφέρεται ότι το Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων θα κατέχει όλες τις μετοχές στην εταιρία holding, αλλά αυτές θα διατηρούνται σε θεματοφυλακή από ένα τρίτο μέρος. Έτσι «αν η αγοραία αξία των περιουσιακών στοιχείων της εταιρείας holding δεν επαρκεί για τις απαιτήσεις εγγυήσεων ή αν η Ελλάδα δεν αποπληρώσει τα δάνεια της στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, η ιδιοκτησία των μετοχών σε θεματοφυλακή μεταβιβάζεται άμεσα στα θιγόμενα κράτη-μέλη», αναφέρει το έγγραφο.

Σημειώνεται ότι θα μπορεί να γίνει τιτλοποίηση των περιουσιακών στοιχείων που θα διακρατούνται στο Λουξεμβούργο, αξιοποιώντας τα χρήματα που θα έρχονται από τις ιδιωτικοποιήσεις.

Μυστική συμφωνία για να μην μειωθούν οι μισθοί εφοριακών – τελωνειακών !!!

 

Αν ισχύει η είδηση ότι εφοριακοί και τελωνειακοί έκαναν συμφωνία με την κυβέρνηση και δε θα υποστούν μειώσεις στο μισθό τους με το ενιαίο μισθολόγιο σε αντίθεση με χιλιάδες άλλα κορόϊδα, τότε θα πρόκειται για μεγάλη κυβερνητική ξεφτίλα.
Στην πιάτσα κυκλοφορεί η φήμη, που διαδίδουν οι συνδικαλιστές εφοριακοί και τελωνειακοί, ότι οι απώλειες από την περικοπή των επιδομάτων, καλυφθεί με έναν άλλο κωδικό που στο εκκαθαριστικό κάθε μήνα θα λέγεται προσωπική διαφορά. Για παράδειγμα αν ένας εφοριακός έπαιρνε μισθό 1.500 ευρώ και άλλα 1.200 σε επιδόματα, δηλαδή 2.700 ευρώ και με το νέο μισθολόγιο ο μισθός του είναι 1.800 ευρώ τα υπόλοιπα 900 ευρώ θα δοθούν με άλλο τρόπο. Η ουσία είναι ότι δε θα υποστούν καμιά μείωση του εισοδήματός τους.
Αυτό διαδίδουν οι εφοριακοί οι οποίοι ας θυμίσουμε, είναι από τα αγαπημένα παιδιά του ΠΑΣΟΚ με ποσοστά… Στάλιν στις εσωτερικές εκλογές τους.
Λένε ότι στη συνάντηση που είχαν την Παρασκευή με παράγοντες του υπουργείου Οικονομικών, τους δόθηκε αυτή η υπόσχεση και αυτοί ανέστειλαν τις προγραμματισμένες απεργίες τους.
Προφανώς η κυβέρνηση φοβούμενοι ότι θα διαλυθούν οι εφορίες, τα έσοδα θα βουλιάξουν και η μαύρη τρύπα θα διευρυνθεί, υπέκυψαν στον εκβιασμό των δικών της παιδιών και έκαναν την ανάγκη φιλοτιμία.
Θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να βγει στο φως η συμφωνία με τους εφοριακούς που τόσους μήνες λευκή απεργία έκαναν και δεν εισέπρατταν βεβαιωμένους φόρους. Διότι τότε θα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και η αντίδραση χιλιάδων άλλων δημοσίων υπαλλήλων, εκπαιδευτικών, γιατρών, εργαζόμενους στους δήμους και τα υπουργεία. Δε μπορεί κάποιοι να είναι πιο ίσοι από τους άλλους θα πουν και θα διεκδικήσουν κι αυτοί να μην υποστούν απώλειες εισοδημάτων.
Και τότε θα πέσει πολύ γέλιο. Το περίφημο σχέδιο του ενιαίου μισθολογίου που θα εξορθολόγιζε τις μισθολογικές δαπάνες θα ναυαγήσει και η κυβέρνηση θα έχει υποστεί δεινή ήττα.
Θα περιμένουμε με ενδιαφέρον και τι θα πει ο κ. Βενιζέλος στην τρόικα που περιμένει έργα και συμβουλεύει για περικοπές δαπανών στο δημόσιο.
Οι Πασοκιές πλέον δε μένουν κρυφές ούτε κι όταν πρόκειται για τα δικά τους παιδιά.

Ανακοίνωση ΔΑΠ-ΝΔΦΚ σχετικά με το νέο νόμο – πλαίσιο για την ανώτατη εκπαίδευση

Σε μια εποχή που η Παιδεία αναζητά άμεσες λύσεις και η ανεργία στους νέους ανθρώπους φθάνει το 40%, η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας επιλέγει να κάνει παρασκηνιακή πολιτική, αντί να φέρει ριζικές τομές στην ανώτατη εκπαίδευση. Το νομοσχέδιο που έρχεται προς ψήφιση στη Βουλή αποτελεί δυστυχώς μία απο τις χειρότερες σελίδες στην ιστορία των ελληνικών Πανεπιστημίων και ΤΕΙ, καθώς εισάγει τα ακαδημαϊκά ιδρύματα στο πεδίο του κομματικού βολέματος. Με μία διάταξη, που γυρίζει τα ΑΕΙ πολλά χρόνια πίσω, το Υπουργείο Παιδείας εγκαθιδρύει το θεσμό του Συμβουλίου, στο οποίο όπως αναφέρεται στο προσχέδιο νόμου θα έχουν τη δυνατότητα να συμμετέχουν και εξωτερικά μέλη που θα διορίζονται από την επικρατούσα κομματική τάση σε κάθε ίδρυμα και θα λαμβάνουν την ανάλογη αργομισθία. Μάλιστα, το σχέδιο νόμου προβλέπει πως οι θέσεις αυτές θα μπορούν να καταληφθούν από «προσωπικότητες» στις οποίες προνοεί να συγκατελέγονται ακόμα και βουλευτές.

Πρόκειται λοιπόν να ξεκινήσει, ένα άνευ προηγουμένου κομματικό «αλισβερίσι» για τον έλεγχο των διοικήσεων των ιδρυμάτων, προκειμένου να βολευθούν οι ημέτεροι κάθε πλευράς. Την ίδια στιγμή μάλιστα, που με τα γνωστά επικοινωνιακά τρικ που τη διακρίνουν, η κα. Διαμαντοπούλου δηλώνει με κάθε ευκαιρία πως επιθυμεί να «αποκομματικοποιηθούν» τα ιδρύματα, χαρακτηρίζοντας με τον τρόπο αυτό τους εκπροσώπους των φοιτητών, οι οποίοι όμως είναι ευρέως γνωστό πως ουσιαστικά δε συμμετέχουν στη λήψη ζωτικών αποφάσεων για τα ιδρύματα, ήδη από το 2007 με το νόμο Γιαννάκου (οι πρυτανικές εκλογές πλέον διεξάγωνται έπειτα απο καθολική ψηφοφορία – οι φοιτητές δε συμμετέχουν πλέον στις συνελεύσεις ειδικής σύνθεσης, όπου συζητούνται οι κρίσεις καθηγητών, τα ερευνητικά προγράμματα κ.α.)

Αλλά και πέρα από την κομματικοποίηση των ιδρυμάτων, ο νέος νόμος – πλαίσιο αποτελεί ένα ακόμα πλήγμα στο εισόδημα των ελληνικών οικογενειών. Σύμφωνα με όσα έχουν ανακοινωθεί, το νέο νομοσχέδιο

• Καταργεί τις «πτυχιακές εξεταστικές» των τελειόφοιτων μέσα από τις οποίες ολοκλήρωναν συντομότερα τις σπουδές τους, χρεώνοντας έτσι με περισσότερα ενοίκια την ελληνική οικογένεια.
• Μεταφέρει την ευθύνη της στέγασης στα ιδρύματα, γεγονός που σε συνδυασμό με την υποχρηματοδότηση των ιδρυμάτων, θα οδηγήσει σε υποβάθμιση έως και κλείσιμο των φοιτητικών εστιών.
• Μεταφέρει την ευθύνη της σίτισης στα ιδρύματα, γεγονός που σε συνδυασμό με την υποχρηματοδότηση, θα μειώσει τον αριθμό των φοιτητών που θα μπορούν να τρώνε δωρεάν στις φοιτητικές λέσχες.
• Μειώνει το διαθέσιμο χρόνο σπουδών για τους εργαζόμενους φοιτητές καθώς το καθεστώς μερικής φοίτησης απαιτεί σύμβαση εργασίας, την ίδια στιγμή που η Κυβέρνηση γνωρίζει πως η μαύρη εργασία ανθεί στις νεαρές ηλικίες αλλά δυστυχώς οι οικονομικές δυσκολίες ωθούν πολλούς νέους να απασχολούνται χωρίς ασφάλιση.

Ως ΔΑΠ-ΝΔΦΚ την έχουμε καλέσει επανειλημμένα να προχωρήσει σε πραγματικό διάλογο, προκειμένου να αλλάξουμε ριζικά τα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ της χώρας. Εκείνη όμως εφαρμόζει τακτικές που συνδέονται με το πιο απεχθές παρελθόν του ΠΑΣΟΚ, «περνώντας» το νομοσχέδιο καλοκαίρι, όταν τα ιδρύματα θα είναι κλειστά και οι φοιτητές απόντες.

Δυστυχώς όμως χάνει μια χρυσή ευκαιρία για πραγματικές τομές στα ελληνικά Πανεπιστήμια και ΤΕΙ σε τομείς όπως η σύνδεση με την αγορά εργασίας, ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων, έρευνα κ.α. Αλλά οι φοιτητές έχουν μνήμη και κρίση. Την καλούμε λοιπόν να πάρει πίσω το νόμο – κομματικοποίησης των ιδρυμάτων - και να ασχοληθεί με τα πραγματικά προβλήματα. Να προσφέρει λύσεις στη σύνδεση των Ιδρυμάτων με την αγορά εργασίας (τη στιγμή που η ανεργία καλπάζει) και να αναζητήσει τρόπους για δωρεάν παιδεία στην πράξη και όχι στα λόγια.

Αν θεωρεί, πως απαλλάσσεται από ένα μπελά, διαλύοντας τη δυναμική του φοιτητικού κινήματος, (ιδιαίτερα σε μία χρονιά που η συμμετοχή στις φοιτητικές εκλογές σημείωσε ρεκόρ των τελευταίων ετώνμε 135.000 φοιτητές να συμμετέχουν), πλανάται πλάνη οικτρά.

Ας μην ξεχνά η κα. Διαμαντοπούλου πως αυτή την εβδομάδα οι Σχολές «ανοίγουν» ξανά, και τώρα είναι που αρχίζουν όλα.

Από το Γραφείο Τύπου

Σαμαράς, το μοναδικό ανάχωμα στην καταστροφή

Tο ΠΑΣΟΚ είναι πια ένα καμένο χαρτί. Μας έχει παραδώσει άνευ όρων στις διεθνείς αγορές, παίζοντας το ρόλο του προσωρινού μεσάζοντα. Μόλις αποτελειώσει τη διατεταγμένη του αποστολή, θα εξαφανιστεί. Αυτό στη λήθη, και τα στελέχη του στις … Μπαχάμες. Δεν παίζει πλέον ρόλο πότε θα τιμωρηθούν από την πλειοψηφία. Αύριο ή μεθαύριο….

Η ελληνική αριστερά στερείται οποιασδήποτε θετικής δυναμικής, και πάνω απ όλα εμπνευσμένης ηγεσίας. Δεν διαθέτει ούτε Άρη, ούτε Βαφειάδη, ούτε καν Σιάντο. Δεν εμπνέει και δεν πείθει. Έτσι απλά.
Ποιος μένει; Βλέπετε κανέναν άλλο από τον Σαμαρά. Η τοποθέτηση του επί του επαχθούς μνημονίου είναι η μόνη που δημιουργεί ελπίδες.Έτσι όπως έχουν τα πράγματα, αν μέσα στους επόμενους μήνες δεν αλλάξει κάτι δραματικά προς το καλύτερο, αν τα μνημόνια συνεχίσουν να διαδέχονται το ένα το άλλο, το μόνο αποτέλεσμα που εγώ, με το φτωχό μου μυαλό βλέπω, είναι γενικευμένες κοινωνικές εξεγέρσεις. Παρόλο το μούδιασμα, παρόλους τους φόβους, υπάρχουν στιγμές που ακόμη και το εγκλωβισμένο ποντίκι πηδάει για το λαρύγγι. Και η ελληνική κοινωνία βρίσκεται πολύ κοντά σε αυτό σημείο βρασμού, έτοιμη να κάνει το σάλτο μορτάλε. Γι αυτό πρέπει να φύγει το ΠΑΣΟΚ και να έρθει ο Σαμαράς. Όμως, ακόμη όμως και όσοι παραδοσιακά εναποθέτουν τις ελπίδες τους στη ΝΔ και στη παράταξη που αυτή εκπροσωπεί, και όχι καθαρά συγκυριακά λόγω ενός προσώπου όπως κάνω εγώ, διατηρούν μια μεγάλη, ή μικρή επιφυλακτικότητα ενθυμούμενοι το παρελθόν της, υποπτευόμενοι τα πρόσωπα, και πάνω από όλα απορώντας για τον αργό ρυθμό της. Γιατί δεν ορμάει μπροστά, λένε, ο Σαμαράς; Τι περιμένει; Γιατί δεν παίρνει κεφάλια; Γιατί δεν ξεμπροστιάζει το ΠΑΣΟΚ; Γιατί δεν οργανώνει κινητοποιήσεις; Τι τον κρατάει;
Σίγουρα ο συσσωρευμένος θυμός πολλών είναι τόσος που τους έχει κάνει έτοιμους να εκραγούν και να τα πάρουν όλα αμπάριζα. Και απορούν που ο ηγέτης τους δεν προχωράει στο παρασύνθημα. Ταπεινή μου άποψη είναι πως εκεί ακριβώς έγκειται και η στόφα του μεγάλου ηγέτη. Στο να μπορεί να αντιστέκεται στις ευκαιριακές συγκυρίες, στις λαϊκίστικες πιέσεις, και να σχεδιάζει ψύχραιμα και εκ των προτέρων τα βήματά του.
Όσοι προβάλλουν, ή οχυρώνονται πίσω από ψευτοδιλήμματα σαν κι αυτά που αναφέραμε προηγουμένως, κάνουν πως δεν βλέπουν τα σπάνια για την σύγχρονη Ελλάδα προσόντα ηγέτη που έδειξε μέχρι τώρα ο Σαμαράς. Δεν θέλουν να βλέπουν ότι διαθέτει μια σπάνια εμμονή και αποφασιστικότητα για την επίτευξη των στόχων του και ότι θα είναι ανελέητος προς όποιους και όσα σταθούν εμπόδιο στην επίτευξη αυτών των στόχων
Πρώτον, πήγε κόντρα σε όλους και όλα για τις ιδέες και τις απόψεις του, τιμωρήθηκε με μια πολύχρονη πολιτική εξορία και επέστρεψε πανηγυρικά κόντρα στην εκπεφρασμένη επιθυμία ντόπιων και ξένων αρχόντων για την Ντόρα, ή κάποιον άλλον, στην θέση του ηγέτη της Νέας Δημοκρατίας.
Δεύτερον, απάλλαξε το κόμμα από βαρώνους και φέουδα μέσα σε χρόνο “μηδέν”, αλλά δεν απομονώθηκε με μια παρέα “δικών” του στην ηγεσία. Αντιθέτως είπε εκείνο το εκπληκτικό σε φίλους και εχθρούς μέσα στο κόμμα: “πάμε όλοι μαζί“. Επειδή οι πραγματικοί ηγέτες συνθέτουν, δεν αποδομούν μόνο.
Τρίτον, Είπε ΟΧΙ στο Μνημόνιο και παραμένει αταλάντευτα σε αυτό, αντιπαρατιθέμενος έτσι (και σημειωτέον χωρίς μεγάλα λόγια και φανφάρες), όχι μόνο στην Μέρκελ και τους ολίγιστους “ηγέτες” της Ευρώπης, αλλά στην ίδια την Παγκόσμια Τάξη.
Τέταρτον, πήγε κόντρα στην εγχώρια εκδοτική και επιχειρηματική διαπλοκή, επιμένοντας σταθερά στην άρνησή του να δώσει συναίνεση σε μια κυβέρνηση που εγκληματεί σε βάρος του λαού, αλλά δεν το “διαφήμισε” ούτε αυτό – το έκανε.
Έχουμε ξαναγράψει πολλές φορές εδώ ότι η έξοδος από την κρίση θα είναι μια μακρά και επίπονη διαδικασία κυοφορίας και γένεσης ενός νέου εθνικού υποδείγματος. Το εκβιαστικά τιθέμενο αίτημα για άμεση, ντε και καλά κεντρική πολιτική συγκρότηση (που μεταφράζεται στο «τι κάνει επιτέλους ο Σαμαράς, γιατί δεν ζητάει εδώ και τώρα εκλογές») διατηρεί κάτι από τον παρασιτισμό τον οποίο διακηρύσσει ότι πολεμάει. Γιατί προσπερνάει όλη την ουσιαστική διαδικασία της από τα κάτω ανασυγκρότησης και αποζητάει φαστ φουντ σχήματα σωτηρίας – λες και είναι δυνατόν οι Έλληνες, άμεσα, με δύο δευτερόλεπτα αντίστασης, να ανατρέψουν έργα και πεπραγμένα ολόκληρων δεκαετιών.
Για να πέσει η Βαστίλλη, δεν χρειάστηκε μόνο ένα αυθόρμητο ντου. Ούτε κυριεύτηκαν έτσι ξαφνικά από τις μάζες τα Χειμερινά Ανάκτορα. Κάποιοι προγραμμάτισαν τις κινήσεις τους μεθοδικά, και στη κατάλληλη στιγμή άναψαν το πράσινο φως. Και πέτυχαν στο σκοπό τους, δρέποντας τους καρπούς της μεθόδευσής τους. Έτσι και σήμερα. Το πιο απλό και εύκολο θα ήταν για κάποιον λαοπλάνο, δημοκόπο, δημεγέρτη, ανεύθυνο πολιτικάντη, που ελέγχει πολιτικά ένα σοβαρό ποσοστό του ελληνικού πληθυσμού, να το παίξει “επαναστάτης” και να διατάξει ντου. Δεν θα ήταν όμως ο κατάλληλος. Τα γεγονότα θα τον πνίγανε. Και εν πάση περιπτώσει, οι καιροί δεν είναι για ντου. Άλλωστε γιατί να ρίξεις τη Βαστίλη με τους κασμάδες, όταν μπορείς να μπεις από τη κύρια είσοδο της, και μάλιστα με τιμές; Κι` αυτό είναι που μάλλον θα γίνει. Ή που πρέπει να γίνει. Και αν δεν γίνει, τότε προβλέπονται πολλά ντου. Αυθόρμητα και μη. Γι` αυτό λοιπόν θεωρώ τον Σαμαρά ως ένα, αν όχι το μόνο, σοβαρό ανάχωμα σε ένα επερχόμενο κοινωνικό τσουνάμι που θα τα διαλύσει όλα. Ένα ανάχωμα που θα συγκρατήσει τα ορμητικά νερά και θα τα κατευθύνει εκεί που πρέπει. Αλλιώς θα μας πλημμυρίσουν και θα`χουμε πνιγμούς. Απλώς, όπως όλα τα αναχώματα, θα πρέπει κι αυτό να τοποθετηθεί στο κατάλληλο σημείο, και τη κατάλληλη στιγμή. Αλλιώς δεν έχει νόημα. Το ποτάμι θα το καλύψει. Το τσουνάμι θα κερδίσει.
Ποια είναι η κατάλληλη στιγμή; Αυτή που πλησιάζει. Αυτή κατά την οποία, η Ν.Δ. του Σαμαρά θα αποκτήσει τη συντριπτική κοινωνική πλειοψηφία. Η στιγμή που η κοινωνία από μόνη της θα αποσύρει τη συναίνεση στο «καθεστώς» που μας κυβερνά από το 1974 και δώθε. Η στιγμή που θα επιτευχθεί η κρίσιμη μάζα. Εκείνη θα είναι η στιγμή. Η νέα κοινωνική πλειοψηφία, όχι μόνο θα κρατήσει τα νερά, αλλά θα αλλάξει και τη ροή τους. Θα στρέψει τη κοίτη του ποταμού. Και μέσα από το νέο τσουνάμι που θα προκύψει, θα ξεπλυθεί η χώρα. Γιατί ο μεγάλος αγώνας θα αρχίσει την στιγμή που ο Σαμαράς θα μπαίνει ως πρωθυπουργός στο Μαξίμου. Αυτό μην το ξεχνάτε ποτέ!
Σε αυτή την πολιτική και ιδεολογική μάχη η ΝΔ πρέπει να αντιπαρατεθεί με νέα όπλα. Ο όρος «κοινωνικός φιλελευθερισμός» ακούγεται πολύ ξύλινος. Ο Σαμαράς πρέπει να δημιουργήσει μια πολιτική πρόταση με όλες τις ιδιότητες, που παραδοσιακά και διαχρονικά χαρακτήριζαν την ελληνική κοινωνία. Διαφορετικά δεν θα μπορέσει να αντιτάξει μια αποτελεσματική απάντηση απέναντι στην προωθούμενη ισοπεδωτική κουλτούρα της ροζ παγκοσμιοποίησης των Μπουτάρηδων. Ο Έλληνας πρέπει να ταυτιστεί πλήρως με την Ελλάδα, την κοινωνία του και το κράτος του. Να νιώσει από μέσα του, βαθιά, σεβασμό για τη σύγχρονη συλλογική του υπόσταση. Να ξαναγνωρίσει μέρες Επιτάφιου του Περικλή. Και τότε η ροζ πολυπολιτισμικότητα, η «βαθιά πολιτιστική αλλαγή» του Ευάγγελου, θα μοιάζει ξύλινη, ανούσια ρητορική, όπως πραγματικά είναι.
Ο Σαμαράς πρέπει να αντιτάξει τον ηρωισμό, τον πατριωτισμό, το όραμα, ακόμη και τον ιδεολογικό και κοινωνικό ρομαντισμό. Η Ελλάδα δεν είναι μια τεράστια χώρα. Δεν αποτελεί επαρκές εποικοδόμημα. Δεν είναι μια “αυτοκρατορική” παρουσία. Για να υπάρχει χρειάζεται ήρωες, αγωνιστές, ονειροπόλους, αποφασισμένους ανθρώπους. Κοινωνιστές σημαντικούς. Ευεργέτες αξεπέραστους. Ανθρωπιστές τεχνοκράτες. Ποιητές της ζωής και της πράξης. Η Ελλάδα για να ζήσει χρειάζεται πάνω και πέρα από όλους, ιδεαλιστές της Ελευθερίας και της Ευημερίας. Πατριώτες για τους πολλούς και το Έθνος και όχι για τον εαυτό τους και τους γύρω τους. Αυτοί οι διαφορετικοί χτίζουν Πατρίδες και τις διατηρούν ζωντανές και όχι οι Ραγκούσηδες και οι Παπακωνσταντίνου, που σπρώχνονται μεταξύ τους ποιος θα ανοίξει την «κερκόπορτα» για να περάσει η απώλεια και ο βαρβαρισμός του εξανδραποδισμού.

Δ ί κ τ υ ο Μ Ε ΣΟ Γ ΕΙ Ο Σ SOS

ο Μ Ε ΣΟ Γ ΕΙ Ο Σ SOS

Δ ί κ τ υ ο Μ Ε ΣΟ Γ ΕΙ Ο Σ

SOS

Μαμάη

3Α, 10440, Αθήνα

Tel./Fax: 210

E

‐8228795‐mail: info@medsos.gr

Website:

www.medsos.gr

Ο καταναλωτής είναι αυτός που πρέπει να ορίζει την αγορά

προς την κατανάλωση ειδών που δεν διατρέχουν κίνδυνο και διεκδικήσουμε μέσα από

αυτή τη συμπεριφορά την τήρηση των νόμων που διέπουν τον κλάδο της αλιείας

συμβάλει μέσα από την καθημερινότητά μας στη βελτίωση της κατάστασης των

ιχθυαποθεμάτων στη χώρα μας

. Συνεπώς, αν στραφούμε, έχουμε.

Περισσότερα από

εξαφανιστούν στα επόμενα χρόνια

Απειλούμενων Ειδών της

40 είδη θαλάσσιων ψαριών της Μεσογείου κινδυνεύουν να. Σύμφωνα με μελέτη για τον Κόκκινο ΚατάλογοIUCN σχετικά με την κατάσταση των ψαριών της Μεσογείου,

περίπου τα μισά είδη καρχαριών και σαλαχιών και το λιγότερο

απειλούνται με εξαφάνιση

ενδιαιτημάτων τους

ρύπανσης

12 είδη άλλων ψαριών, εξαιτίας της υπεραλίευσης, της υποβάθμισης των(περιοχές αναπαραγωγής, ζευγαρώματος, εύρεσης τροφής κ.α.) και της.

Εμπορικά είδη όπως ο Ερυθρός Τόννος

marginatus)

(Thunnus thynnus), ο Ροφός (Epinephelus, το Λαβράκι (Dicentrarchus labrax) και ο Μπακαλιάρος (Merluccius merluccius)

θεωρούνται

Απειλούμενα ή Δυνάμει Απειλούμενα με εξαφάνιση σε μεσογειακό επίπεδο,

κυρίως εξαιτίας της υπεραλίευσης

.

Με βάση τη νέα μελέτη της

IUCN από τα 519 ενδημικά είδη και υποείδη της Μεσογείου

(

δηλαδή είδη που απαντούμε μόνο ή κατά κύριο λόγο στη Μεσόγειο) που μελετήθηκαν, 43

είδη

(περίπου 8%) αφορούν σε όλες τις κατηγορίες απειλής (Κρισίμως Απειλούμενα,

Κινδυνεύοντα ή Ευάλωτα

και σαλάχια

). Από αυτά 15 είδη (το 93% των ειδών αυτών αφορά σε καρχαρίες!) έχουν χαρακτηριστεί ως Κρισίμως Κινδυνεύοντα, 13 είδη ως Απειλούμενα και

15

ως Ευάλωτα. Επίσης, ακόμη 22 είδη έχουν καταταχθεί στα Δυνάμει Απειλούμενα,

συνεπώς αν δεν υπάρξει συγκεκριμένη διαχείριση και για αυτά σύντομα θα

κατηγορία

ενδεικτικά

“ανέβουν” (...για να είμαστε και επίκαιροι). Τα παραπάνω νούμερα ενδεχομένως είναι, καθώς ο αριθμός των ειδών για τα οποία δεν υπάρχει επαρκής πληροφορία

(Data deficient)

παράδειγμα

υπάρχουν επαρκή στοιχεία

ανέρχεται στο 1/3 των ενδημικών ψαριών της Μεσογείου (IUCN, 2011). Για, ο Ξιφίας (Xiphias gladius) είναι ένα από αυτά τα είδη για τα οποία δεν, και επιπλέον στην Ελλάδα είναι είδος πλήρως εκμεταλλευμένο.

Όμως

, η έλλειψη στοιχείων δεν σημαίνει ότι ο Ξιφίας δεν βρίσκεται σε κίνδυνο!

Για την προστασία των ψαριών της Μεσογείου υπάρχει σχετική νομοθεσία σε διεθνές

,

ευρωπαϊκό

προϋποθέσεις αναφορικά με τα επιτρεπόμενα αλιευτικά εργαλεία και τις περιόδους που

μπορούν να χρησιμοποιούνται

συγκεκριμένα είδη και περιοχές

, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο. Η νομοθεσία αυτή θέτει όρους και, με την καθολική ή εποχική απαγόρευση αλιείας για, με τα επιτρεπόμενα μεγέθη αλιείας ανά είδος κ.α..

Παρόλα αυτά υπάρχει πρόβλημα τόσο στην εφαρμογή της νομοθεσίας όσο και στη συνεχή

επικαιροποίησή της με βάση τα στοιχεία που προκύπτουν από την επιστημονική

παρακολούθηση των τάσεων των πληθυσμών ειδών ψαριών

αφορά μόνο στα αρμόδια υπουργεία και στους εμπλεκόμενους επαγγελματίες

. Ωστόσο, η «ευθύνη» δεν(π.χ.

ψαράδες

), αλλά και στους ίδιους τους πολίτες, με την ιδιότητά τους ως καταναλωτών.

Δ ί κ τ υ ο Μ Ε ΣΟ Γ ΕΙ Ο Σ

SOS

Μαμάη

3Α, 10440, Αθήνα

Tel./Fax: 210

E

‐8228795‐mail: info@medsos.gr

Website:

www.medsos.gr

Στο σημείο όμως αυτό θα πρέπει να αποσαφηνιστεί πλήρως ένας πολύ σημαντικός όρος

, το

“

κατά μέσο όρο ένα είδος ψαριού όταν μπαίνει στην πρώτη αναπαραγωγική του ηλικία

επιτρεπόμενο μέγεθος αλιείας”. Το επιτρεπόμενο μέγεθος αλιείας είναι το μήκος που έχει,

δηλαδή όταν είναι έτοιμο για πρώτη φορά να παράξει απογόνους

που έχει θεσπιστεί όριο

σε μεγέθη των

είναι μεγαλύτερο των

πληθυσμός του

(είναι λίγες περιπτώσεις...). Συνεπώς, όταν τρώμε μαριδάκι και αυτό έρχεται στο πιάτο μας6‐7 εκ. (που είναι και το πλέον σύνηθες), ενώ θα έπρεπε να αλιεύεται όταν10 εκ., δεν έχει προλάβει να δώσει απογόνους και δεν ανανεώνεται ο(οπότε γυρνάμε το πιάτο πίσω).

Παρακάτω

καλό κάποια να τα αποφεύγουμε και κάποια να προσέχουμε σε τι μέγεθος έχουν αλιευθεί

, γίνεται αναφορά σε συγκεκριμένα είδη ψαριών στη χώρα μας που θα είναι.

Καταλήγοντας ενδεικτικά σε αυτά τα είδη νιώσαμε ένα δάκρυ να κυλάει

αυτά είναι θεσπέσιοι μεζέδες

θεωρήσουμε ότι κάναμε το χρέος μας από τον καναπέ μας κάνοντας ένα

αναρτήσεις στο

, καθώς μερικά από. Ωστόσο, ή θα πάρουμε πραγματικά μέρος στη λύση ή θα“like” σε σχετικέςfacebook ή υπογράφοντας σε ηλεκτρονικά ψηφίσματα.

Θα ήταν καλό λοιπόν να αποφεύγουμε

(εκτός από τα είδη που έχουν αναφερθεί έως τώρα)

την κατανάλωση στα

punctulatus)

“κινδυνεύοντα” Φαγγρί (Pagrus pagrus), Γκριζογαλέο (Mustelusκαι Αστρογαλέο (Mustelus mustelus) και τη Σφυρίδα (Epinephelus aeneus), στην

“

sarda)

labrax).

ευάλωτη” Συναγρίδα (Dentex dentex), καθώς και στα “μικρής ανησυχίας” Παλαμίδα (Sarda, Γαλέο (Galeus melastomus), Αθερίνα (Atherina boyeri) και Λαβράκι (Dicentrarhus

Τα επόμενα είδη ψαριών είναι υπεραλιευμένα στην Ελλάδα και θα ήταν φρόνιμο

τουλάχιστον να προσέχουμε το μέγεθος στο οποίο τα βρίσκουμε στην ψαροταβέρνα ή

στην ψαραγορά

/και. Για το Σκουμπρί και τον Κολιό (Scomber scombrus και S.Japonicus

αντίστοιχα

μελέτες το μέγεθος αυτό θα πρέπει να αναθεωρηθεί στα

την πληθώρα των ελάχιστων μεγεθών για όσα είδη έχουν προσδιοριστεί

Γκριζοσαύριδο και το Ασπροσαύριδο

) έχουν θεσπιστεί τα 18 εκ. ως ελάχιστο μέγεθος αλιείας (με βάση επιστημονικές30‐33 εκ.(!), κάτι που ισχύει για...). Για το(Trachurus trachurus και T.mediterraneus αντίστοιχα)

έχουν οριστεί τα

15 εκ., για την Τσιπούρα (Sparus aurata) τα 20 εκ., όπως και για τη Γλώσσα

(Solea solea)

.

Τέλος

θεσπιστεί γι

μεγέθη με βάση την επιστημονική βιβλιογραφία

, τα παρακάτω είδη είναι επίσης υπεραλιευμένα, ενώ την ίδια στιγμή δεν έχει'αυτά συγκεκριμένο ελάχιστο μέγεθος, παρά μόνον υπάρχουν προτεινόμενα. Για την Παπαλίνα (Sprattus sprattus)

προτείνονται τα

13 εκ., για το Μελανούρι (Oblada melanura) τα 20 εκ., ενώ για την Πέρκα

(Serranus scriba)

‐ και όχι μόνο ‐ δυστυχώς δεν υπάρχει εκτίμηση.

Όμως

πινελίκια

ναυτιλλομένους

, επειδή το θαλασσινό τραπέζι κατά κανόνα συνοδεύεται και με άλλου είδους, χταποδάκι, καλαμαράκια, φούσκες κ.α.., ορίστε κάποιες ακόμη οδηγίες προς. Ο Κόκκινος Αχινός (Paracentrotus lividus) έχει καταταγεί στα «Ευάλωτα»

είδη και προστατεύεται

Δ ί κ τ υ ο Μ Ε ΣΟ Γ ΕΙ Ο Σ

– και γενικά η αλιεία αχινών χρειάζεται ειδική άδεια ‐, ενώ η αλιείαSOS

Μαμάη

3Α, 10440, Αθήνα

Tel./Fax: 210

E

‐8228795‐mail: info@medsos.gr

Website:

www.medsos.gr

της Αστακοκαραβίδας

(Homarus gammarus) απαγορεύεται από 1η Σεπτεμβρίου έως 31

Δεκεμβρίου

(…οπότε κομμένες οι αστακομακαρονάδες εκείνο το διάστημα…). Παρομοίως,

λιχουδιές όπως οι Πετροσωλήνες

(Lithophaga lithophaga) και η Πίννα (Pinna nobilis –

χρησιμοποιείται και ως διακοσμητικό το όστρακό της

προστατευόμενα είδη

σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη του ΕΛΚΕΘΕ

μαγαζιά

), το Χτένι (Pecten jacobeus) κ.α. είναι, οπότε θα πρέπει να μην τα καταναλώνουμε. Δυστυχώς, στην Ελλάδα, όλα τα παραπάνω είδη προσφέρονται στα. Η Πίννα αυτό το πανέμορφο επιβλητικό όστρακο έχει χαρακτηριστεί ως

«

σε πάγκους στην ψαραγορά

αλλά ήταν αργά

Ευάλωτο» και προστατεύεται από διάφορα νομοθετήματα. Παρόλα αυτά, τη συνάντησα, και για να μην το παίζω και αγία, δεν μίλησα… Το μετάνιωσα. Όμως, και το να αντιδράς (ακόμα και εκεί που «δεν σε παίρνει»

ενδεχομένως

) θέλει εξάσκηση. Συνεπώς ιδού η Ρόδος...πηγη http://www.newsbeast.gr/environment/arthro/216745/to-savoir-faire-tis-psarotavernas-/