O βιασμός της ελληνικής κοινωνίας

 

 

Στο παρόν άρθρο δε θα μιλήσουμε για τους πολιτικούς, δε θα πούμε για τους υπαίτιους της κατάντιας της χώρας. Έχουμε γράψει τόσες πολλές φορές για τους φταίχτες, για τα λάθη, για τις ευθύνες των κομμάτων και των πολιτών, για το μεταπολιτευτικό σύστημα. Η ιστορία θα τους κρίνει και θα μας κρίνει όλους. Τι νόημα έχει πλέον να γράφουμε για τον Παπανδρέου, τον Σαμαρά, τον Βενιζέλο, τον Κουβέλη και κάθε άλλο πολιτικό που παίζει με τις ζωές μας και το μέλλον μας.
Αυτό που έχει σημασία να αναδείξουμε σήμερα είναι αυτή η βίαιη ανατροπή που λαμβάνει χώρα στην ελληνική κοινωνία. Κι αν εδώ και δύο χρόνια η λιτότητα που υποστήκαμε ήταν το… προκαταρκτικό, τα όσα θα ακολουθήσουν είναι σαφέστατα το κυρίως μενού. Επιδόρπιο δεν έχει, διότι δε θα έχει μείνει και κανείς για να το γευτεί.
Τα προαπαιτούμενα της τρόικας που έχουν φτάσει κοντά τα 200 και δεν το έχουμε πάρει χαμπάρι. Το πακέτο δημοσιονομικών μέτρων 13,5 δις, που μπορεί να είναι απλός αριθμός αλλά σημαίνει ότι από τις τσέπες των Ελλήνων θα φύγουν αυτά τα λεφτά.
Τα εργασιακά μέτρα που ανατρέπουν και εκθεμελιώνουν κάθε έννοια εργασιακού δικαιώματος στη χώρα αυτή. Αλλά και όλα τα κρυφά μέτρα που έρχονται και ούτε που ξέρουμε πότε ψηφίζονται, δημιουργούν μια βίαιη προσαρμογή της ελληνικής κοινωνίας σε ένα ζοφερό μέλλον.
Πράγματι, η Ελλάδα είναι ένα απίστευτο χάλι, με τεράστια προβλήματα.
Πράγματι, οι Έλληνες πολιτικοί έστησαν ένα τρελό πάρτι και έφαγαν δισεκατομμύρια, δίνοντας και ορισμένα ψίχουλα στους πολίτες.
Πράγματι, όλοι εμείς καλομάθαμε σε μια κοινωνία ευημερίας που βασίστηκε σε δανεικά λεφτά. Όλα αυτά ας τα αποδεχθούμε.
Όμως, αυτό που επιχειρείται από τους ξένους δεν υπάρχει τρόπος να χαρακτηριστεί. Μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα ζητούν από τους Έλληνες όχι απλά να ξεχάσουν τις κακές συνήθειές τους αλλά και να υποστούν μια απίστευτη ανατροπή που ίσως δεν υπάρχει προηγούμενη σε όλο τον πλανήτη.
Ποτέ κανένας λαός δεν εξαναγκάστηκε σε μια τόσο τρομερή και σύντομη αλλαγή του τρόπου ζωής του. Και μάλιστα χωρίς να υπάρχει μια σχετική προετοιμασία για κάτι τέτοιο.
Καλούνται 11 εκατ. Έλληνες να αλλάξουν μέσα σε λίγες εβδομάδες τη ζωή τους χωρίς όμως από την άλλη να αλλάζει η χώρα. Δηλαδή με πετσοκομμένους μισθούς και συντάξεις, με απίστευτους φόρους, με διάλυση των ασφαλιστικών ταμείων και με ανεργία στο 25% η ανατροπή στην ελληνική κοινωνία ολοκληρώνεται.
Την ίδια στιγμή, όμως, το ίδιο το κράτος δεν προσαρμόζεται. Οι τιμές συνεχίζουν να είναι υψηλές, ανάπτυξη και δουλειές έστω και με χαμηλό μισθό δεν υπάρχει, τα δάνεια των τραπεζών δεν κουρεύονται, η εφορία είναι πιο σκληρή από ποτέ.
Αυτό ο βιασμός της ελληνικής κοινωνίας τόσο άγρια και τόσο γρήγορα είναι σίγουρο ότι θα δημιουργήσει αντίδραση. Η βία φέρνει βία αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Και η βία είναι μαμή της ιστορίας. Αυτή τη στιγμή ζούμε μια ιστορική φάση της χώρας. Δεν έχει σημασία αν περάσουν τα μέτρα από τη Βουλή. Σημασία έχει ότι η βίαιη ανατροπή που συντελείται κάποια στιγμή θα δημιουργήσει τυφώνα μεγαλύτερο από αυτόν που έπληξε την Νέα Υόρκη. Και θα πάρει μαζί της τα πάντα.
Οι κήνσορες του λαϊκού συμφέροντος θα είναι οι πρώτοι που θα σαρωθούν. Μαζί με τους ψεύτες και τους άρπαγες των ονείρων όλων μας για μια καλύτερη ζωή.

Παρά τη συνεχιζόμενη κρίση στις ναυτιλιακές μεταφορές

 

Αυξημένα κατά 8,2% (121,9 εκατ. ευρώ) αναμένονται τα συνολικά έσοδα του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς (ΟΛΠ Α.Ε.) για το 2013, ενώ το λειτουργικό αποτέλεσμα αναμένεται να ανέλθει τον ίδιο χρόνο σε 13,8 εκατ. ευρώ, παρά τη συνεχιζόμενη οικονομική κρίση του χώρου των ναυτιλιακών μεταφορών.

Όπως προκύπτει από τον «Προϋπολογισμό Αποτελεσμάτων Χρήσης 2013», τον οποίο ενέκρινε το Διοικητικό Συμβούλιο του ΟΛΠ Α.Ε., κυρίαρχο ρόλο στη διαμόρφωση της ανόδου του κύκλου εργασιών του Οργανισμού παίζουν τα αυξημένα κατά 42,8% έσοδα του Σταθμού Εμπορευματοκιβωτίων και η συνεχής μείωση των δαπανών (2,5% οι γενικές και 9,2 οι εργασιακές) παρά την αύξηση των τιμών για αναλώσιμα και συντηρήσεις του λιμένα.

«Μετά τις ζημιές του 2009 λόγω των απεργιών και της κρίσης, ο ΟΛΠ Α.Ε. για τέταρτη συνεχή χρονιά (2010-2013) θα παρουσιάσει κέρδη, χωρίς πλέον εσωτερικές τριβές και με σταθερή ανάπτυξη πλην του τομέα εμπορευματοκιβωτίων και των τομέων κρουαζιέρας και car-terminal», δήλωσε ο πρόεδρος του Οργανισμού, Γιώργος Ανωμερίτης.

Αν ο Σαμαράς αποτύχει τότε στην Ελλάδα θα γραφτεί… delete

 

 

Ο Αντώνης Σαμαράς είναι συνεπής ως προς τις επιλογές του. Κεντρική του επιλογή από την έναρξη της κρίσης ήταν η Ελλάδα να αγοράζει χρόνο ώστε να μετέχει των ευρωπαϊκών εξελίξεων έως τη στιγμή που η Ευρώπη, δηλαδή η Γερμανία αντιλαμβανόμενη τον κίνδυνο για τη δική της οικονομία από την παρατεταμένη «στεγνή» δημοσιονομική προσαρμογή  να αλλάξει ρότα αποδεχόμενη την ανάγκη ανάσχεσης και αναπτυξιακής μεταστροφής.

Σωστή – καταρχήν – επιλογή ως προς τη στρατηγική της στόχευση και ως προς την τακτική δυνατότητα υλοποίησης της. Ο Αντώνης Σαμαράς επέλεξε να αποδομήσει την αποτελεσματικότητα του ελληνικού “προγράμματος διάσωσης” πρώτος, επέλεξε να θέσει την ανάπτυξη ως τον κύριο μηχανισμό εξόδου από την κρίση έγκαιρα, επέλεξε να αγοράσει η Ελλάδα χρόνο στηρίζοντας την κυβέρνηση Παπαδήμου, επέλεξε να γίνει Πρωθυπουργός ως εγγυητής της παραμονής μας στο Ευρώ, επέλεξε να θέσει την αντιμετώπιση του ελλείμματος αξιοπιστίας ως κυβερνητική του προτεραιότητα και επέλεξε να οδηγεί το καράβι «κάβο – κάβο» προτιμώντας ασφαλέστερα νερά από συντομότερες – αλλά πιο επικίνδυνες – διαδρομές. Συνεπής ο Αντώνης Σαμαράς και ως αντιπολίτευση και ως Πρωθυπουργός.

Η Γερμανία που αρνήθηκε να αναλάβει το ευρωπαϊκό πρόβλημα μόνη – δηλαδή που κατάλαβε έγκαιρα το 2009 ότι εάν μόνη η Ευρωζώνη αναλάμβανε το πρόβλημα  της ευρωπαϊκής κρίσης τελικά αυτή είτε θα πλήρωνε όλα τα σπασμένα ή θα χρεωνόταν τη διάλυση του ευρωπαϊκού ονείρου αρνούμενη να τα πληρώσει, έκανε επίσης  διακριτικά μία κεντρική επιλογή. Να μετατρέψει τον ευρωπαϊκό οικονομικό κίνδυνο σε γερμανική πολιτική ευκαιρία αναδιατύπωσης των όρων του ευρωπαϊκού πρότζεκτ.

Από γερμανικής πλευράς, επίσης σωστή – καταρχήν – επιλογή και ως προς τη στρατηγική της στόχευση και ως προς την τακτική δυνατότητα υλοποίησης της. Η Γερμανία το 2009 αδρανοποίησε την ΕΕ με τη δημιουργία του άξονα με τη Γαλλία του Σαρκοζύ, συνέδεσε την καθημερινή διαχείριση του ευρωπαϊκού προβλήματος με την παγκόσμια κοινότητα μέσω του ΔΝΤ (ούτως ή άλλως το πρόβλημα αυτό καθαυτό ήταν de facto συνδεδεμένο), κόλλησε σε εμμονές παραδειγματισμών και αποτροπής “ηθικών κινδύνων” και δεν μπόρεσε (το γιατί θα δείξει η ιστορία) να αποτρέψει έγκαιρα την ελληνική σπίθα από το να γίνει ευρωπαϊκή απειλή, ικανή να κάψει και την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Ομαλά, χωρίς αντίλογο ή βία η Γερμανία ετέθη στην κεφαλή της ευρωπαϊκής ιεραρχίας και συνοδηγός της παγκόσμιας οικονομίας.

Ο σχεδιασμός υλοποίησης ήταν σχετικά απλός και τον έχουμε περιγράψει αναλυτικά στο παρελθόν. Σχεδιάστηκαν πακέτα διάσωσης που στη λογική τους περιείχαν μία δομική αντίφαση, μεταξύ του στόχου της βιωσιμότητας που έπρεπε να εξυπηρετούν και της παραγόμενης, από τις πολιτικές τους, ύφεσης που υπονόμευε τον ίδιο τον στόχο. Στη δική μας περίπτωση η αγχόνη ήταν ο ίδιος ο στόχος: επίτευξη χρέους/αεπ 120% έως το 2020 που στήθηκε πάνω σε μία κινούμενη άμμο ενός εξαρχής υπο-χρηματοδοτουμένου προγράμματος και σε κάθε δόση ανακάλυπτε και νέα χρηματοδοτικά κενά. Αυτή η λογική σχεδιάστηκε με το ΔΝΤ, όταν το τελευταίο έβλεπε ακόμα σενάρια βιωσιμότητας, έστω στα χαρτιά.

Εμείς, ως τότε κυβέρνηση, το αποδεχτήκαμε χωρίς καν να καταλάβουμε την παγίδα που έβαζε την Ελλάδα στη μέγκενη, χωρίς ασφαλιστικές βαλβίδες ανάπτυξης ή οριοθέτησης των μέτρων που θα μπορούσαν εκάστοτε να ζητηθούν και τέλος, χωρίς εγγυήσεις χρηματοδότησης των χρηματοδοτικών κενών που θα προέκυπταν εξαιτίας λανθασμένης εκτίμησης ή αδυναμίας συνέχισης της χρηματοδότησης από κάποιο από τα μέρη. Άφησαν την Ελλάδα μόνη να πρέπει να καλύπτει τα όποια κενά δημιουργούσε το πρόγραμμα, στο όνομα του κακού της παρελθόντος.

Ο χρόνος κύλησε, οι προβλέψεις έγιναν δεδομένα και τα δεδομένα τροφοδότησαν νέες προβλέψεις. Και όλες αυτές από όπου και εάν προέρχονται συγκλίνουν πλέον σε ένα συμπέρασμα. Δεν υπάρχει αύριο για την ελληνική οικονομία χωρίς επίλυση της βιωσιμότητας του χρέους της. Εδώ βρισκόμαστε σήμερα. Ο πρόσφατος χορός με την Τρόικα ίσως να είναι και ο τελευταίος τέτοιος χορός.  Και εάν όλοι στρέφαμε έως σήμερα την προσοχή μας στο οξύ πρόβλημα της ρευστότητας παραβλέποντας την ωρολογιακή βόμβα της μη-βιωσιμότητας, πλέον δεν υπάρχει άλλο τέτοιο περιθώριο, καθώς ο χρόνος που μπορούμε να αγοράσουμε είναι μικρότερος του αναγκαίου. Το ΔΝΤ (με όλες τις συνιστώσες του) θα τον σταματήσει απαιτώντας – όπως φαίνεται – μία οριστική λύση.

Αυτό το σημείο θα είναι κομβικό. Σε αυτό το σημείο θα κριθεί τελικά και οριστικά και η επιλογή “αγοράς χρόνου” του Αντώνη Σαμαρά και η επιτυχία της γερμανικής επιλογής. Ο Αντώνης Σαμαράς κερδίζει εφόσον επιτύχει την οριστική λύση για την ελληνική οικονομία πριν διαλυθεί η πολιτική και κοινωνική συνοχή. Οι Γερμανοί κερδίζουν εφόσον το ευρωπαϊκό πρότζεκτ δεν διαλυθεί έως ότου έχουν θεσμικά θωρακίσει τους νέους ευρωπαϊκούς όρους .  Υπάρχουν κοινοί τόποι στους επιμέρους στόχους.

Το γερμανικό σχέδιο διατρέχει μία αληθινή απειλή: την ελληνική χρεοκοπία και την πρόκληση ενός τσουνάμι δευτερογενών επιπτώσεων στην Ευρώπη και ευρύτερα που η Γερμάνια θα χρεωθεί πολιτικά και οικονομικά.

Είναι πλέον παγκοίνως αποδεκτό ότι δεν υπάρχει – όχι – βιωσιμότητα, αλλά ούτε καν προσέγγιση βιωσιμότητας με την τροχιά που έχει πάρει η ελληνική οικονομία. Όποιες εκτιμήσεις για λόγο χρέους προς ΑΕΠ έχουν την μονάδα ως πρώτο ψηφίο για το 2020 είναι ίσως ήδη αισιόδοξες. Η λύση τώρα αφορά πρωτίστως τον – λεγόμενο – επίσημο τομέα (ΕΚΤ, Κεντρικές τράπεζες, χώρες, ΔΝΤ).

Οι Γερμανοί δεν πρόκειται να συναινέσουν εύκολα σε οποιοδήποτε σχέδιο εμπλοκής του επίσημου τομέα σε απομείωση του ελληνικού χρέους, γιατί αυτή θα είναι η πρώτη (αληθινά) φορά που οι φορολογούμενοί τους θα χάσουν χρήματα. Και οι Γερμανοί είναι σε προεκλογική περίοδο. Όμως τελικά θα πρέπει να επιλέξουν μεταξύ του να πάρουν τμήμα των χρημάτων τους ή τίποτα. Και το κάτι είναι μεγαλύτερο του τίποτα. Και σε κάθε περίπτωση ο χρόνος κατά τον οποίο θα μπορούσαν να “εξοργιστούν με έκπληξη που η Ελλάδα δεν επέτυχε τη βιωσιμότητα του χρέους της ” πέρασε.

Κάπου εδώ πρέπει να είναι και η δική μας διαπραγματευτική θέση. Ο Αντώνης Σαμαράς επέτυχε – χωρίς κραυγές – να αναδείξει ένα προφίλ σοβαρότητας και στιβαρότητας. Επέτυχε να ξανακαθίσει η Ελλάδα στο τραπέζι της Κορυφής. Επέτυχε ενδεχομένως να αρχίσει ο κόσμος να πιστεύει ότι κάπου, κάποτε υπάρχει φως. Επέτυχε δε (όσα πιστεύει καθένας) την ώρα που σχεδιάζονται τα σκληρότερα μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής που γνώρισε χώρα εν καιρώ ειρήνης. Τώρα έρχεται η ώρα να διασφαλίσει την οριστική λύση για τον τόπο. Τη λύση στο πρόβλημα της βιωσιμότητας της ελληνικής οικονομίας για να μην πάνε χαμένες οι θυσίες του Ελληνικού λαού. Αυτό πρέπει να στοχεύσουμε ανοικτά και επίσημα.

Οι Γερμανοί θα αναγκαστούν να συμπορευτούν με κάποιου τύπου OSI. Δεν θα αντέξουν την πίεση των αριθμών και της κλίμακας των επιπτώσεων. Θα προσπαθήσουν ίσως να σχεδιάσουν ένα πρόγραμμα που θα τους επιτρέπει να “σώσουν τα προσχήματα στο δικό τους πολιτικό και εκλογικό κοινό”, συνδέοντας περαιτέρω απομείωση του χρέους με νέους όρους. Όπως και εάν δομηθεί, η εθνική θέση πρέπει να διασφαλίσει την τελική λύση τώρα χωρίς περιστροφές και αμφιβολίες. Με μέτρο την κοινωνική συνοχή και την οριστική βιωσιμότητα. Τότε θα μπορούμε να μιλάμε χειροπιαστά και για ανάπτυξη. Οι σύμμαχοι μας σε αυτή τη θέση είναι ήδη αρκετοί και από τις δύο πλευρές του Ατλαντικού και μέσα στην ίδια τη Γερμανία (και μην εκπλαγούμε εάν με αυτούς είναι  και η ίδια η Καγκελάριος).

Κάποτε διατυπώσαμε την εκτίμηση ότι “o αληθινός κίνδυνος για εμάς δεν είναι να διακοπεί ξαφνικά η δανειακή χρηματοδότηση… Ο κίνδυνος που διατρέχουμε είναι να βρεθούμε βαλτωμένοι σε μία αναπτυξιακή στασιμότητα που θα δημιουργεί πίεση για αύξηση της συμμετοχής μας (μέτρα), ενώ ταυτόχρονα δεν θα μπορούμε να επαναδιαπραγματευθούμε πολιτικές γιατί πλέον δεν θα υπάρχουν ισοδύναμα μέτρα. Απλά, δεν θα υπάρχουν μέτρα!”

Η ώρα ήρθε. Η έως σήμερα στρατηγική του Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά είναι σωστή και συνεπής. Η χώρα διαθέτει πλέον ένα απόθεμα αξιοπιστίας, ικανό να αποτελέσει βατήρα αισιοδοξίας.

Ωστόσο, η επιτυχής προσπάθεια του πρωθυπουργού να κερδίσει χρόνο μέχρι την τελική λύση, έχει και πολλές σοβαρές επιπτώσεις. Για παράδειγμα ο Αντώνης Σαμαράς βρίσκεται αντιμέτωπος με τις προεκλογικές του δεσμεύσεις απέναντι στην ελληνική κοινωνία οι οποίες απέχουν έτη φωτός από τα σχεδιαζόμενα μέτρα που έρχονται στη Βουλή. Είναι περιττό να μιλήσουμε για τα σκληρά μέτρα που δείχνουν ότι η επαναδιαπραγμάτευση που μας υποσχέθηκαν αποδείχθηκε κενό γράμμα.
Ένας άλλος κίνδυνος για τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση είναι η κατάρρευση του κυβερνητικού σχηματισμού και το πολιτικό αδιέξοδο. Και μη νομίζετε ότι απέχουμε πολύ από αυτό.
Ένας τρίτος κίνδυνος είναι η κοινωνική έκρηξη αλλά και η στροφή στα άκρα, είτε αυτά είναι αριστερότερα του ΣΥΡΙΖΑ είτε στα άκρα δεξιά. Δυστυχώς, η απουσία φωτός στο βάθος του τούνελ οδηγεί σε πολύ επικίνδυνες ατραπούς την ελληνική κοινωνία.
Τέλος, ένας ακόμη βασικός κίνδυνος είναι ότι αυτή τη στιγμή δίνουμε γη και ύδωρ χωρίς να έχουμε χειροπιαστές αποδείξεις ότι ούτε θα μας αφήσουν να χρεοκοπήσουμε ούτε θα μετατραπούμε μέσα σε μια νύχτα σε οικονομική μπανανία. Συμπέρασμα: Μια πολιτική κρίνεται εκ του αποτελέσματος. Όμως, τώρα δεν υπάρχουν άλλα χρονικά περιθώρια για λάθη. Αν ο Αντ. Σαμαράς αποτύχει τότε στην Ελλάδα θα γραφτεί… delete.

Χρυσή Αυγή: Άγριο «ξεφωνητό» μετά τη νέα γκάφα…

Ο φίλος και στενός συνεργάτης – ακόμα; – του πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, ο γνωστός και κατηγορημένος ως… εθνικιστής Φαήλος Κρανιδιώτης, με άρθρο του «άδειασε» τη Χρυσή Αυγή που εκτίθεται συνεχώς με βλακώδη για κόμμα που διεκδικεί ακόμα και μας κυβερνήσει, μισαλλόδοξη και ρατσιστική ρητορική, βάζοντας αυτή τη φορά στο στόχαστρο τον Σοφοκλή Σχορτσιανίτη, ο οποίος είναι – και το αποδεικνύει – πιο Έλληνας από πολλούς χαχόλους του συστήματος…
Το άρθρο δεν χρειάζεται κανέναν σχολιασμό, εξάλλου το ύφος του συγγραφέα είναι γνωστό, όπως επίσης και η καλώς νοούμενη… αθυροστομία του. Θα καλούσαμε τη Χρυσή Αυγή που δηλώνει ως «ελληνικό εθνικιστικό κόμμα» να αναθεωρήσει τη στάση της προτού οδηγήσει τη χώρα σε τρομερές εξωτερικές περιπέτειες (η δράση φέρνει αντίδραση και το χάος το εκμεταλλεύονται αυτοί από τους οποίους υποτίθεται ότι θα μας προστατεύσουν τα γραφικά άκρα του πολιτικού μας συστήματος…), πέραν του ιδιότυπου εμφυλίου στον οποίο θα καταλήξουμε εάν συνεχιστεί αυτό το «βιολί».

Ωστόσο, μάλλον ματαιοπονούμε, δεν έχει νόημα. Όταν η ανάλυση ξεφύγει από τη λογική και υπεισέλθουν παράμετροι όπως το μίσος, ανακατεμένο με μπούρδες περί «καθαρότητας της φυλής» και όχι η αγάπη και η προσήλωση σε όσα ο Ελληνισμός και η παιδεία του υπαγορεύει ανά τους αιώνες, είναι χαμένος κόπος.
Ακολουθεί το άρθρο του Φαήλου Κρανιδιώτη, στο οποίο αναφέρεται σειρά ονομάτων, πολλοί εκ των οποίων έχουν μπει στο στόχαστρο και του «defence-point.gr» κατά καιρούς. Θα τους καταγγείλουμε, θα φωνάξουμε, μπορεί και να βριστούμε. Αν αρχίσουμε όμως να παίζουμε ξύλο μεταξύ μας, σα γραφικοί… Ταλιμπάν α-λα-ελληνικά, το χάσαμε το παιχνίδι. Τα γράφουμε ευθαρσώς και αποδεχόμαστε την κριτική. Τελεία. Φασίστες ή φασιστοειδή δεν θα γίνουμε, ούτε πρόκειται να μισήσουμε ΚΑΝΕΝΑΝ άνθρωπο στον κόσμο. Και αν τους αρέσει.

Θυμάμαι λίγα χρόνια αφού είχα απολυθεί, όπως κάνω κάθε χρόνο την 25η Μαρτίου, πήγα στο Σύνταγμα να δω την μονάδα μου, την 2α ΜΑΛ. Ήταν κι άλλοι φίλοι, «παλιοσειρές». Όπως βλέπαμε να περνά άψογο το τμήμα, μέσα στην παράταξη ήταν κι ένας κομμάντο μαύρος. Δίπλα μας ήταν μια ομάδα μελών της Χρυσής Αυγής, με σημαίες και φωνάζανε συνθήματα. Μόλις είδανε τον μαύρο συνάδελφο, στην αρχή ξαφνιαστήκανε και μετά αρχίσανε να γιουχάρουν. Τους πήραμε από τα μούτρα και σταμάτησαν. Ρώτησα κι έμαθα, πως το παιδί ήταν, αν θυμάμαι καλά, μισός ζαϊρινός, μεγαλωμένος στην Ελλάδα και πήγε εθελοντής στους Αλεξιπτωτιστές. Άρα, Έλληνας στην Παιδεία κι αποδεδειγμένα πατριώτης. Το περιστατικό μ’ έκανε … «Τούρκο».
Λοιπόν, ας βάλουμε τα πράγματα σε σειρά. Οι άνθρωποι δεν είναι μοσχάρια, άλογα ή κυνηγιάρικα σκυλιά. Στους ανθρώπους το πολιτισμικό εποικοδόμημα είναι αυτό που καθορίζει τα πάντα κι όχι το αίμα. Στα μοσχάρια, ναι. Το αίμα, η καταγωγή, καθορίζουν πόσα κιλά θα γίνουν, πόσο γάλα μπορεί να κατεβάζουν. Αλλά από τα μοσχάρια, μόνο αυτό περιμένεις. Από τους ανθρώπους περιμένεις άλλα πράγματα. Τους ανθρώπους τους ανατρέφεις, δεν τους εκτρέφεις.
Στην διαχρονική σύγκρουση μας με τον τουρκισμό, δεν συγκρούονται γονίδια, τα δικά μας με αυτά της κεντροασιατικής στέπας. Συγκρούεται ο Ελληνισμός, που είναι κατεξοχήν ανθρωποκεντρικό πολιτισμικό δημιούργημα κι η ληστρική νοοτροπία του Ερτογρούλ, που επιβιώνει πίσω από τις στολές και τα κουστούμια των «Τούρκων».
Τεράστιο ποσοστό των σημερινών «Τούρκων» είναι ελληνότατοι εξισλαμισμένοι ραγιάδες, προϊόντα του παιδομαζώματος, των μαζικών αναγκαστικών εξισλαμισμών που συνόδευε την οθωμανική επέκταση. Πολλοί από τους φονιάδες, βιαστές και λεηλάτες της Μικράς Ασίας, της Αρμενίας, της Κύπρου και του Κουρδιστάν, είχαν προγόνους που λεγόντουσαν Γιάννης, Μαρία, Κώστας, Ελένη. Σύμφωνα λοιπόν με την θεωρία του Παναγιώταρου, αναμάσημα των φυλετικών θεωριών του προπερασμένου και περασμένου αιώνα, πλήθος πάλλευκων κι Ελλήνων στην καταγωγή ισλαμοφασιστών είναι πιο …Έλληνες από τον Σκορτσιανίτη, τον Κόμματο, επίσης καλαθοσφαιριστή, που μεγάλωσε ως Λαρισαίος κι εκείνον τον εθελοντή μαύρο Καταδρομέα!
Μπορώ να σας δώσω πλήθος παραδειγμάτων λευκών, άριων, με καλοζυγισμένα κρανία, που σύμφωνα με την βλακώδη φυλετική θεωρία, είναι πιο Έλληνες από έναν μαύρο που μεγάλωσε στην Ελλάδα, είναι Ορθόδοξος, ίσως κι από έναν Έλληνα γονιό, μετέχει της Ελληνικής Παιδείας, αγαπά την Πατρίδα κι υπηρέτησε εθελοντής στις Ειδικές Δυνάμεις του Στρατού της: Πέτρος Τατσόπουλος, Μαρία Ρεπούση, Μαρία Δαμανάκη, Αλέξης Τσίπρας, Παναγιώτης Δημητράς, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, όλο του κουαρτέτο του Ιού της «Ελευθεροτυπίας», Ριχάρδος Σωμερίτης, Σήφης Πολυμίλης, Τετράδης πως τον λένε, Θάνος Βερέμης και πάει λέγοντας.
Τα ‘χουμε ξαναγράψει, την φυλετική συνέχεια του Ελληνισμού την έχουν αποδείξει ο Καβάλι Σφόρτσα κι οι μαθητές του. Ματαιοπονεί ανόητα, όποιος αγράμματος την αμφισβητεί.
Από την Κρήτη ως το Γενούσο ποταμό, το Μοναστήρι, την Ανατολική Ροδόπη, τα Μικρασιατικά παράλια, νησίδες στην ενδοχώρα της Μ. Ασίας και στην πλειοψηφία της Κύπρου, οι άνθρωποι, εδώ και χιλιάδες χρόνια, όποια γλώσσα κι αν μιλούν ή Θεό πιστεύουν, είναι ο ίδιος λαός, Έλληνες στην καταγωγή. Κατακτήσεις, δεσποτικές εξουσίες, επέβαλαν άλλη γλώσσα ή θρησκεία αλλά κάτω από αυτό το πολιτιστικό εποικοδόμημα, ενίοτε βάρβαρο, υπάρχει το γονιδιακό απλότυπο, που ο μεγάλος γενετιστής ονομάζει the Greek Factor.
Όμως, όπως η Ιστορία κι η εν γένει επιστήμη αποδεικνύει, δεν υπάρχει γονίδιο για τον πατριωτισμό και το εθνικό συναίσθημα.
Είναι κι αυτά εποικοδόμημα. Μπορείς να είσαι λευκός, καστανός ή ξανθός, γαλανομάτης ή πρασινομάτης και η ανατροφή σου, η παιδεία σου, η βλακεία σου, συμπλέγματα ή μια διαστροφή της σκέψης, να σε κάνει φανατικό μισέλληνα, χαζοχαρούμενο ή πωρωμένο διεθνιστή, ταλιμπάν του ισλαμοφασισμού, τούρκο, σκοπιανό Σνοφίτη ή κομιτατζή, άπατρι μηδενιστή, πουλημένο τομάρι Πρεσβειών ή φανατικό διεθνιστή, που να προπαγανδίζεις το Σχέδιο Ανάν.
Μπορεί ένα τέτοιο εποικοδόμημα να σε κάνει τα πάντα, εκτός από Έλληνα πατριώτη. Αντίστοιχα, μπορεί να έχεις καταγωγή από του διαόλου τ’ ανάθεμα κι αν μεγαλώσεις μέσα σε μια ελληνική οικογένεια, με ελληνικές αξίες, Ορθόδοξη πίστη κι αγάπη για την Ελλάδα κι ό,τι αυτή περιέχει, να γίνεις Έλληνας, να δακρύζεις με τον Ύμνο εις την Ελευθερία, να εμπνέεσαι από τον Ίωνα Δραγούμη. Κι ας είσαι σκούρος, σχιστομάτης, κι ας ήταν ο παππούς σου υπασπιστής του Σάκα Ζουλού ή κυνηγός στο Σερεγκέτι. Αρκεί να μετέχεις του Ελληνικού Τρόπου.
Τέτοιες αντιλήψεις είναι ξένες προς τον ανθρωποκεντρισμό του Ελληνικού Τρόπου, ξένες στον πολιτισμό μας και στην Ορθόδοξη πίστη μας, όσο και το να αρνείσαι φαγητό σε μια φτωχή γριά γυναίκα, επειδή σου …φάνηκε μη Ελληνίδα, κατά το στραβό σου ελληνόμετρο. Τέτοιες ιδέες απηχούν τον κεντροευρωπαϊκό φυλετικό ρατσισμό, που ενίοτε στράφηκε κι εναντίον μας και χτυπάει κι ανθρώπους που μεγάλωσαν ως Έλληνες, αγαπούν την Ελλάδα, είναι Πατρίδα τους.
Αλλού είναι οι εχθροί της Πατρίδας κι όχι στο πετσί μας.

Να τους κοπεί, τώρα, ο βήχας

Μπορείτε να φανταστείτε τον Ελληνα πρόξενο στη Σμύρνη να επισκέπτεται Τούρκους πολίτες και να τους απειλεί; Μπορείτε να φανταστείτε Ελληνα διπλωμάτη να περιφέρεται με κουστωδία μπράβων σε ξένη χώρα και να εκβιάζει υπηκόους της να προχωρήσουν σε ενέργειες ενάντια στη νομιμότητα και την πίστη τους στους θεσμούς της πατρίδας τους; Οχι πόσες μέρες, πόσες ώρες θα περνούσαν προτού βρεθεί σούμπιτος εκτός συνόρων;

Η ενέργεια των 12 βουλευτών της Ν.Δ. να υποβάλουν ερώτηση με αίτημα την απέλαση του Τούρκου προξένου για τη συγκλονιστική υπόθεση του κ. Καρά Χαλήλ Μπιλάλ, ιμάμη της κοινότητας Σώστη Ροδόπης, είναι αξιέπαινη. Συνάδει με τον πατριωτικό χαρακτήρα της παράταξής μας, αλλά και με τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια οποιασδήποτε χώρας σέβεται τον εαυτό της κι ενδιαφέρεται για την εθνική της ασφάλεια.

Η όλη συμπεριφορά του τουρκικού προξενείου, άντρου του τουρκικού επεκτατισμού στη Θράκη, με όργανα διάφορους εγκάθετους μπράβους και προφανώς και πυρήνες της ΜΙΤ, δεν επιβάλλει απλώς την απέλαση του προξένου κι όσων διπλωματικών υπαλλήλων τον συνοδεύουν σε τέτοιες είδους παράνομες ανθελληνικές δραστηριότητες, αλλά το κλείσιμο του προξενείου και την απέλαση όλης της τουρκικής διπλωματικής αποστολής στη Θράκη. Πρέπει να τους κοπεί ο βήχας με τον μπαλτά και να τους κοπεί τώρα.

Η Τουρκία, ως αντίποινα, θα κλείσει ένα από τα ελληνικά προξενεία. Μικρό το κακό μπροστά στο όφελος. Ας το κλείσουμε μόνοι μας, την ίδια ώρα που «διπλωμάτες» κι επίσημοι τραμπούκοι θα μαζεύουν τα μπαγκάζια τους για να περάσουν τη γέφυρα στους Κήπους.

Η Τουρκία θα εξαπολύσει απειλές και θα θορυβεί, μπας και φοβηθούμε. Μην ξεχνάτε, όσο πιο μεγάλος και άδειος ο τενεκές τόσο πιο πολύ θόρυβο κάνει.

Οι αποδείξεις για το «θάρρος» της συμμορίας που κυβερνάει την Τουρκία, τη χώρα όπου κράτος και παρακράτος είναι δύο σε ένα, σαν σαμπουάν, και των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων κείνται στον βυθό των συριακών ακτών, μαζί με τα κουφάρια των Τούρκων πιλότων του Φάντομ.

Οι λεονταρισμοί του Ερντογάν προ εβδομάδων εξευτελίστηκαν στο Σεμντινλί, όπου επί μέρες οι αντάρτες του ΡΚΚ κατέλαβαν μια μεγάλη περιοχή στην τουρκική επικράτεια, κατέρριψαν ελικόπτερα κι ένα αεροπλάνο, τσάκισαν τις τουρκικές δυνάμεις που αποπειράθηκαν την ανακατάληψη και κατέλαβαν ακόμη και την κορυφή, όπου προ καιρού φωτογραφιζόταν ο Ερντογάν ως... στρατηλάτης, περιστοιχισμένος απ’ όσους στρατηγούς του δεν έχει βάλει ακόμη στη φυλακή.

Οι αντάρτες του Μουράτ Καραγιλάν θα έβγαλαν κι αυτοί ωραιότατες φωτογραφίες στο ίδιο σημείο, προτού αποχωρήσουν συντεταγμένα και ο τουρκικός στρατός, δειλά δειλά και στα σίγουρα, αρχίσει να ξαναμπαίνει στην περιοχή, μαζεύοντας τα πτώματα των μεχμετζίκ που είχε αφήσει πίσω του τρέχοντας.

Ο ηγέτης της κεμαλικής αντιπολίτευσης αποκάλεσε δημόσια τον Νταβούτογλου «ηλίθιο» και «στρατηγική τύφλωση» τη διαβόητη νεοοθωμανική θεωρία του περί «στρατηγικού βάθους της Τουρκίας».

Η Αγκυρα τυχοδιωκτικά αναμείχθηκε στη Συρία, υποστηρίζοντας τις συμμορίες των ισλαμιστών φονιάδων που σφαγιάζουν αιχμαλώτους στρατιώτες κι άμαχους χριστιανούς και αλεβίτες. Αποτέλεσμα; Να πέφτουν συριακές οβίδες στο έδαφος της Τουρκίας και οι πολυπληθείς Κούρδοι της Συρίας να οργανωθούν σε δικό τους στρατό.

Ο Ερντογάν εξαπέλυσε απειλές για εισβολή στη Συρία και δέχτηκε μια μεγαλειώδη κατραπακιά στο σβέρκο από την «αρκούδα», διά στόματος Πούτιν.

Αυτούς φοβούνται κάποιοι εγχώριοι;

Πολύ περισσότερο τώρα, με την οικονομική κρίση, πρέπει να εντείνουμε την επαγρύπνησή μας, να αντιμετωπίσουμε με αυστηρότητα τα τεκταινόμενα στη Θράκη. Να κλείσει το προξενείο και να απελαθεί όλο το προσωπικό του.

Να μετατεθούν οι καλύτεροι λειτουργοί στη Θράκη τερματίζοντας την άθλια παράδοση της εκεί «εξορίας» υπαλλήλων, ώστε να γίνουν δύο πράγματα: να αποκατασταθεί η κυριαρχία της Ελλάδας εκεί και να παύσει η μαζική παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Πομάκων και των μουσουλμάνων Αθιγγάνων από τους Τούρκους φασίστες. Μετά το κλείσιμο της εστίας μόλυνσης; Ελληνικά σχολεία σε όλα τα πομακοχώρια, πρόνοια για τους Αθιγγάνους και πολλές υποτροφίες για ελληνικά πανεπιστήμια. Υπό το βλέμμα μιας άγρυπνης κρατικής μηχανής, στελεχωμένης τοπικά από τους αρίστους.

Άλλο οι άνθρωποι κι άλλο τα μοσχάρια, κ. Παναγιώταρε

 

Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη
Ο Σκορτσιανίτης λοιπόν δεν είναι Έλληνας, κατά τον Παναγιώταρο. Γιατί είναι μαύρος. Μάλιστα…
Θυμάμαι λίγα χρόνια αφού είχα απολυθεί, όπως κάνω κάθε χρόνο την 25^η Μαρτίου, πήγα στο Σύνταγμα να δω την μονάδα μου, την 2^α ΜΑΛ. Ήταν κι άλλοι φίλοι, «παλιοσειρές». Όπως βλέπαμε να περνά άψογο το τμήμα, μέσα στην παράταξη ήταν κι ένας κομμάντο μαύρος. Δίπλα μας ήταν μια ομάδα μελών της Χρυσής Αυγής, με σημαίες και φωνάζανε συνθήματα. Μόλις είδανε τον μαύρο συνάδελφο, στην αρχή ξαφνιαστήκανε και μετά αρχίσανε να γιουχάρουν. Τους πήραμε από τα μούτρα και σταμάτησαν. Ρώτησα κι έμαθα, πως το παιδί ήταν, αν θυμάμαι καλά, μισός ζαϊρινός, μεγαλωμένος στην Ελλάδα και πήγε εθελοντής στους Αλεξιπτωτιστές. Άρα, Έλληνας στην Παιδεία κι αποδεδειγμένα πατριώτης. Το περιστατικό μ’ έκανε … «Τούρκο».
Λοιπόν, ας βάλουμε τα πράγματα σε σειρά. Οι άνθρωποι δεν είναι μοσχάρια, άλογα ή κυνηγιάρικα σκυλιά. Στους ανθρώπους το πολιτισμικό εποικοδόμημα είναι αυτό που καθορίζει τα πάντα κι όχι το αίμα. Στα μοσχάρια, ναι. Το αίμα, η καταγωγή, καθορίζουν πόσα κιλά θα γίνουν, πόσο γάλα μπορεί να κατεβάζουν. Αλλά από τα μοσχάρια, μόνο αυτό περιμένεις. Από τους ανθρώπους περιμένεις άλλα πράγματα. Τους ανθρώπους τους ανατρέφεις, δεν τους εκτρέφεις.
Στην διαχρονική σύγκρουση μας με τον τουρκισμό, δεν συγκρούονται γονίδια, τα δικά μας με αυτά της κεντροασιατικής στέπας. Συγκρούεται ο Ελληνισμός, που είναι κατεξοχήν ανθρωποκεντρικό πολιτισμικό δημιούργημα κι η ληστρική νοοτροπία του Ερτογρούλ, που επιβιώνει πίσω από τις στολές και τα κουστούμια των «Τούρκων».
Τεράστιο ποσοστό των σημερινών «Τούρκων» είναι ελληνότατοι εξισλαμισμένοι ραγιάδες, προϊόντα του παιδομαζώματος, των μαζικών αναγκαστικών εξισλαμισμών που συνόδευε την  οθωμανική επέκταση. Πολλοί από τους φονιάδες, βιαστές και λεηλάτες της Μικράς Ασίας, της Αρμενίας, της Κύπρου και του Κουρδιστάν, είχαν προγόνους που λεγόντουσαν Γιάννης, Μαρία, Κώστας, Ελένη. Σύμφωνα λοιπόν με την θεωρία του Παναγιώταρου, αναμάσημα των φυλετικών θεωριών του προπερασμένου και περασμένου αιώνα, πλήθος πάλλευκων κι Ελλήνων στην καταγωγή ισλαμοφασιστών είναι πιο …Έλληνες από τον Σκορτσιανίτη, τον Κόμματο, επίσης καλαθοσφαιριστή, που μεγάλωσε ως Λαρισαίος κι εκείνον τον εθελοντή μαύρο Καταδρομέα!
Μπορώ να σας δώσω πλήθος παραδειγμάτων λευκών, άριων, με καλοζυγισμένα κρανία, που σύμφωνα με την βλακώδη φυλετική θεωρία, είναι πιο Έλληνες από έναν μαύρο που μεγάλωσε στην Ελλάδα, είναι Ορθόδοξος, ίσως κι από έναν Έλληνα γονιό, μετέχει της Ελληνικής Παιδείας, αγαπά την Πατρίδα κι υπηρέτησε εθελοντής στις Ειδικές Δυνάμεις του Στρατού της: Πέτρος Τατσόπουλος, Μαρία Ρεπούση, Μαρία Δαμανάκη, Αλέξης Τσίπρας, Παναγιώτης Δημητράς, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, όλο του κουαρτέτο του Ιού της «Ελευθεροτυπίας», Ριχάρδος Σωμερίτης, Σήφης Πολυμίλης, Τετράδης πως τον λένε, Θάνος Βερέμης και πάει λέγοντας.
Τα ‘χουμε ξαναγράψει, την φυλετική συνέχεια του Ελληνισμού την έχουν αποδείξει ο Καβάλι Σφόρτσα κι οι μαθητές του. Ματαιοπονεί ανόητα, όποιος αγράμματος την αμφισβητεί.
Από την Κρήτη ως το Γενούσο ποταμό, το Μοναστήρι, την Ανατολική Ροδόπη, τα Μικρασιατικά παράλια, νησίδες στην ενδοχώρα της Μ. Ασίας και στην πλειοψηφία της Κύπρου, οι άνθρωποι, εδώ και χιλιάδες χρόνια, όποια γλώσσα κι αν μιλούν ή Θεό πιστεύουν, είναι ο ίδιος λαός, Έλληνες στην καταγωγή. Κατακτήσεις, δεσποτικές εξουσίες, επέβαλαν άλλη γλώσσα ή θρησκεία αλλά κάτω από αυτό το πολιτιστικό εποικοδόμημα, ενίοτε βάρβαρο, υπάρχει το γονιδιακό απλότυπο, που ο  μεγάλος γενετιστής ονομάζει the Greek Factor.
Όμως, όπως η Ιστορία κι η εν γένει επιστήμη αποδεικνύει, δεν υπάρχει γονίδιο για τον πατριωτισμό και το εθνικό συναίσθημα.
Είναι κι αυτά εποικοδόμημα. Μπορείς να είσαι λευκός, καστανός ή ξανθός, γαλανομάτης ή πρασινομάτης και η ανατροφή σου, η παιδεία σου, η βλακεία σου, συμπλέγματα ή μια διαστροφή της σκέψης, να σε κάνει φανατικό μισέλληνα, χαζοχαρούμενο ή πωρωμένο διεθνιστή, ταλιμπάν του ισλαμοφασισμού, τούρκο, σκοπιανό Σνοφίτη ή κομιτατζή, άπατρι μηδενιστή, πουλημένο τομάρι Πρεσβειών ή φανατικό διεθνιστή, που να προπαγανδίζεις το Σχέδιο Ανάν.
Μπορεί ένα τέτοιο εποικοδόμημα να σε κάνει τα πάντα, εκτός από Έλληνα πατριώτη. Αντίστοιχα, μπορεί να έχεις καταγωγή από του διαόλου τ’ ανάθεμα κι αν μεγαλώσεις μέσα σε μια ελληνική οικογένεια, με ελληνικές αξίες, Ορθόδοξη πίστη κι αγάπη για την Ελλάδα κι ό,τι αυτή περιέχει, να γίνεις Έλληνας, να δακρύζεις με τον Ύμνο εις την Ελευθερία, να εμπνέεσαι από τον Ίωνα Δραγούμη. Κι ας είσαι σκούρος, σχιστομάτης, κι ας ήταν ο παππούς σου υπασπιστής του Σάκα Ζουλού ή κυνηγός στο Σερεγκέτι. Αρκεί να μετέχεις του Ελληνικού Τρόπου.
Τέτοιες αντιλήψεις είναι ξένες προς τον ανθρωποκεντρισμό του Ελληνικού Τρόπου, ξένες στον πολιτισμό μας και στην Ορθόδοξη πίστη μας, όσο και το να αρνείσαι φαγητό σε μια φτωχή γριά γυναίκα, επειδή σου ..φάνηκε μη Ελληνίδα, κατά το στραβό σου ελληνόμετρο.  Τέτοιες ιδέες απηχούν τον κεντροευρωπαϊκό φυλετικό ρατσισμό, που ενίοτε στράφηκε κι εναντίον μας και χτυπάει κι ανθρώπους που μεγάλωσαν ως Έλληνες, αγαπούν την Ελλάδα, είναι Πατρίδα τους.
Αλλού είναι οι εχθροί της Πατρίδας κι όχι στο πετσί μας.

ΔΝΤ: “Καμία πιθανότητα μείωσης του χρέους στο 120% το 2020″

H εκτίμηση ότι το ελληνικό χρέος θα βρίσκεται πάνω από το στόχο του 120% του ΑΕΠ το 2020, περιλαμβάνεται σε προκαταρκτική έκθεση του ΔΝΤ, αποσπάσματα της οποίας παρουσιάστηκαν στη συνεδρίαση του Euro Working Group.
«Είναι σαφές ότι η Ελλάδα βρίσκεται εκτός τροχιάς και δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να μειώσει το χρέος στο 120% του ΑΕΠ μέχρι το 2020, όπως είχε προβλεφθεί», δήλωσε στο Reuters, αξιωματούχος της ευρωζώνης και πρόσθεσε πως το πιο πιθανό είναι να βρίσκεται στο 136% και αυτό υπό το θετικό σενάριο ότι θα υπάρχουν ιδιωτικοποιήσεις, επιστροφή στην ανάπτυξη και πρωτογενές πλεόνασμα.

Βλ. Πούτιν: Αν η Ελλάδα δεν είχε μπει στο ευρώ, ίσως να ήταν καλύτερα σήμερα

 

 

Αν η Ελλάδα είχε διατηρήσει τη δραχμή, ίσως να μην αντιμετώπιζε τα σημερινά της προβλήματα και θα είχε διεξόδους, όπως η υποτίμηση, δήλωσε ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν, ο οποίος χαρακτήρισε ταυτόχρονα «πολύ πραγματιστική» την άποψη της Γερμανίας, που θέλει πρώτα άρση των «συστημικών προβλημάτων» και κατόπιν διοχέτευση πόρων στις χρεωμένες οικονομίες.
«Εάν υπήρχε ακόμη δραχμή στην Ελλάδα, θα μπορούσαν να την υποτιμήσουν εγκαίρως και, ίσως, να μην είχαν αυτά τα οξυμένα προβλήματα. Κι αυτό θα ήταν ένα καλό μήνυμα, ότι η μακροοικονομία μπορεί να διορθωθεί, ενώ τώρα δεν τους έχει μείνει άλλη λύση παρά να καταφύγουν στα δάνεια», είπε ο Β.Πούτιν μιλώντας σε αναλυτές και προσωπικότητες της Λέσχης «Βαλντάι».
«Μου φαίνεται ότι η ηγεσία της Γερμανίας κατέχει πολύ πραγματιστική θέση, η οποία έγκειται στο ότι πρέπει πρώτα να αρθούν τα συστημικά προβλήματα, τα οποία οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση και κατόπιν πλέον να διοχετευθούν πρόσθετα μέσα, διότι εάν γίνει διαφορετικά, τότε τα πρόσθετα οικονομικά μέσα θα εξατμιστούν, θα δώσουν μια προσωρινή ώθηση, που δεν θα είναι επαρκής επιτάχυνση για να καλυφθεί όλη η απόσταση ως την έξοδο από την κρίση και αυτά μου φαίνονται αρκετά ολοκάθαρα πράγματα», είπε ο Ρώσος ηγέτης, ο οποίος δεν παρέλειψε να κατηγορήσει την ΕΕ για γραφειοκρατικές πρακτικές και ακατανόητη απροθυμία να συνεργαστεί με τη Ρωσία.
«Νομίζω ότι στην Ευρώπη για λόγους πολιτικούς έτρεξαν πολύ μπροστά. Και με κοινούς κανόνες, οι οποίοι μπορούν να τηρηθούν στις ανεπτυγμένες οικονομίες της αγοράς, ενέταξαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση και άλλες χώρες, οι οποίες ως προς το επίπεδο ανάπτυξης των οικονομιών τους δεν ήταν ουσιαστικά έτοιμες γι’ αυτό. Θα μπορούσαν δηλαδή να ενταχθούν, αλλά αυτό έπρεπε να γίνει με άλλους όρους», εκτίμησε ο Ρώσος ηγέτης.

Αντ. Σαμαράς: Ζητώ τη μεγαλύτερη δυνατή ενότητα

 

 

Όπως είχαμε προβλέψει, βρίσκεται σε εξέλιξη μια σοβαρή πολιτική κρίση που απειλεί τη συνοχή της κυβέρνησης αλλά και το μέλλον της χώρας. Ο πρωθυπουργός σε μια δραματική έκκλησή του ουσιαστικά κάλεσε τους άλλους αρχηγούς να βρουν μια συμβιβαστική λύση προτού είναι αργά. «Κριτήριό μου είναι η Ελλάδα και το μέλλον της και πίσω δεν κάνω» είπε ο Αντώνης Σαμαράς θέλοντας να τονίσει ότι όποιες αποφάσεις λάβει θα είναι μόνο εφόσον διασφαλίζεται η σωτηρία της χώρας. Επίσης η δήλωσή του ότι θα κρατήσει σταθερά το τιμόνι κι ότι κοιτάζει μπροστά δείχνει ότι είναι αποφασισμένος να λάβει αποφάσεις που θα εξασφαλίζουν τη βιωσιμότητα της Ελλάδας.
«Θα σώσουμε την Ελλάδα όσοι το τολμήσουμε» είπε ο πρωθυπουργός, ρίχνοντας βόμβα στο πολιτικό σκηνικό καθώς ουσιαστικά καλεί ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ να βρουν συμβιβαστική λύση διότι κινδυνεύει η εκταμίευση της δόσης.
Ο πρωθυπουργός είπε ότι έχουν γίνει πολλές αλλαγές και στα εργασιακά σε σχέση με τις απαιτήσεις της τρόικας και ότι η διαπραγμάτευση συνεχίζεται. Είπε επίσης ότι ζητά τη μεγαλύτερη δυνατή ενότητα, αφήνοντας να εννοηθεί ότι θα προχωρήσει στις απαραίτητες αλλαγές με όσους τον ακολουθήσουν, και από τα άλλα κόμματα και από τη Νέα Δημοκρατία.
Η ουσία είναι ότι βρισκόμαστε σε σημείο μηδέν και όλα είναι στον αέρα. Ισως αύριο να υπάρξει νέα σύσκεψη των αρχηγών. Πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Σαμαράς έχει συνομιλήσει ήδη με αρχηγούς κρατών ενώ συναντάται και με βουλευτές προκειμένου να τους πείσει ότι η χώρα έφτασε στο γκρεμό.
Ίσως, πάντως, ο κ. Σαμαράς να πιέζει και την τρόικα επισημαίνοντας ότι ο χρόνος έχει παρέλθει και θα πρέπει να βάλουν νερό στο κρασί τους.
Η ενδοκυβερνητική εμπλοκή είναι γεγονός αφού Κουβέλης και Βενιζέλος λένε ότι δε θα ψηφίσουν, επομένως, είναι σίγουρο ότι με αυτά τα δεδομένα δε θα περάσουν τα μέτρα στη Βουλή.

Κ. Μουσουρούλης: Παρουσίασε το εθνικό σχέδιο για την κρουαζιέρα

Επενδύσεις σε λιμενικές υποδομές, σε συνδυασμό με υψηλού επιπέδου παροχές, σύγχρονοι τερματικοί σταθμοί και θεσμοθετημένες συνεργασίες σε όλα τα επίπεδα διοίκησης, είναι μερικά από αυτά που θα πρέπει να γίνουν, προκειμένου να υπάρξει αύξηση του home porting (σ.σ. λιμάνια εκκίνησης και αφετηρίας κρουαζιέρας) για την κρουαζιέρα, ώστε να προκύψουν μεγαλύτερα οικονομικά οφέλη για την εθνική οικονομία. Αυτό δήλωσε ο υπουργός Ναυτιλίας και Αιγαίου, Κωστής Μουσουρούλης, στη θεματική συνάντηση για τις πολιτικές κρουαζιέρας, που πραγματοποιήθηκε στον ΟΛΠ, ενώ προανήγγειλε εθνικό σχέδιο για την κρουαζιέρα, που σύντομα θα παρουσιάσει από κοινού με την υπουργό Τουρισμού Όλγα Κεφαλογιάννη. Ο υπουργός πρόσθεσε ότι η Ελλάδα, ενώ στα έσοδα από την κρουαζιέρα το 2011 κατέλαβε την 6η θέση με 605 εκατομμύρια ευρώ, σε αριθμό επιβατών ήταν 3η, με 1η την Ιταλία και 2η την Ισπανία. Πρόσθεσε, επίσης, ότι η χαμηλή χρήση των λιμανιών ως home porting αποτυπώνεται στα στοιχεία, καθώς μόλις 16% των επιβατών κρουαζιέρας, που επισκέφθηκαν την Ελλάδα το 2011, ξεκίνησαν από ελληνικό λιμάνι ενώ το αντίστοιχο ποσοστό εκτιμάται γύρω στο 75% για την Ισπανία. Τη βεβαιότητα ότι η κρουαζιέρα το 2013 θα κινηθεί σε επίπεδα υψηλότερα του 2012, εξέφρασε από την πλευρά του ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΟΛΠ ΑΕ, Γιώργος Ανωμερίτης, ο οποίος επανέλαβε ότι ο Οργανισμός θα διατηρήσει σταθερά τα τιμολόγιά του από το 2013 έως το 2016. Πρόσθεσε ότι το λιμάνι του Πειραιά από το νέο έτος θα διαθέτει 11 θέσεις ελλιμενισμού κρουαζιερόπλοιων, ενώ ήδη έχει ενταχθεί στο ΕΣΠΑ η επέκταση του λιμένα κρουαζιέρας για 6 θέσεις ελλιμενισμού πλοίων νέας γενιάς (μήκους άνω των 300μ.) Ανακοίνωσε, επίσης, ότι ο ΟΛΠ σε συνεργασία με τον Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών «Ελ. Βενιζέλος» θα υπογράψει εντός του έτους μνημόνιο συνεργασίας για την αποφυγή διπλών ελέγχων αποσκευών. Αυτό σημαίνει ότι στο home porting ο επιβάτης θα παραδίδει την αποσκευή του στο αεροδρόμιο επιβίβασης και θα τη βρίσκει στην κουκέτα του πλοίου, χωρίς ενδιάμεσους ελέγχους. Το home porting θα μπορούσε να αποφέρει μεγάλα οικονομικά ωφέλη αν τα κρουαζιερόπλοια παρέμεναν στα ελληνικά λιμάνια για όλες τις ανάγκες, τροφοδοσία, επισκευές, σημειώνει από την πλευρά του ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας (ΣΕΕΝ) και αναφέρει ότι ο λόγος για την υστέρηση του home porting έχει να κάνει και με την έλλειψη υποδομών σε λιμάνια και στεριά. Τονίζει, επίσης, ότι οι αεροπορικές συνδέσεις πρέπει να είναι επαρκείς, δεδομένου ότι είναι σημαντικός παράγοντας για τον τομέα της κρουαζιέρας. Σημειώνεται πως φέτος το φθινόπωρο μετά την αποχώρηση της αεροπορικής εταιρείας Delta -της μοναδικής εταιρείας, που συνέδεε με απευθείας πτήσεις τις Ηνωμένες Πολιτείες με την Ελλάδα- αναμένεται να δημιουργηθούν επιπλέον προβλήματα στην έλευση Αμερικανών τουριστών που θα επιθυμούσαν να αγοράσουν κάποιο πακέτο κρουαζιέρας στην Ελλάδα. Ο ΣΕΕΝ τονίζει επίσης ότι οι υπηρεσίες στη στεριά θα πρέπει να είναι αναβαθμισμένες, σε ξενοδοχειακό δυναμικό, σε ταχείες μεταφορές, πολιτιστικά και ψυχαγωγικά δρώμενα, κάνοντας το home porting δελεαστικό και πρακτικά εφικτό.

Ύστερα από “σκληρές διαπραγματεύσεις” πέρασε τελικά αυτό που ήθελε η Τρόικα

 

 

Θέλουμε να έχουμε όλη την καλή προαίρεση απέναντι στην κυβέρνηση και στις προθέσεις της. Όμως, βλέπουμε ότι όσοι αποφάσισαν να γράψουν το σενάριο του θεατρικού των τελευταίων ημερών ήταν κακοί σεναριογράφοι. Διότι, δε μπορεί στις 8μμ να βγαίνουν και να μιλούν ουσιαστικά για ρήξη, στις 9μμ να αποχωρεί ο Βρούτσης από τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα και στις 11 μμνα ανακοινώνεται στην ουσία μια συμφωνία με την τρόικα.
Δε μπορεί μέχρι αργά το βράδυ ο Τόμσεν να εμφανίζεται αδιάλλακτος, άτεγκτος και παράλογος και ξαφνικά να γίνεται αρνάκι, χαμογελαστός και να κάνει δηλώσεις περί οριστικής συμφωνίας με εκκρεμότητες που δεν μπορούν να προκαλέσουν άλλη εμπλοκή. Ο δε Στουρνάρας να λέει πόσο χρήσιμη είναι η τρόικα, πόσο συνέβαλε με τις ιδέες της στη σκληρή διαπραγμάτευση και πόσο καλές και συμβιβαστικές προτάσεις έριξαν στο τραπέζι. Ποιος το έκανε αυτό; Ο Τόμσεν; Εμείς άλλα είχαμε καταλάβει. Εκτός κι αν ήθελαν να καταλάβουμε άλλα.
Επίσης, δε γίνεται να βγαίνουν οι πολιτικοί αρχηγοί και να ανακοινώνουν ουσιαστικά ρήξη με την τρόικα και αίφνης να είναι όλα μέλι – γάλα. Ο Κουβέλης να λέει ότι δε θα ψηφίσει τα εργασιακά, επομένως να τίθεται θέμα κυβερνητικής συνοχής, ο δε Βενιζέλος να προειδοποιεί την τρόικα ότι παίζει με τη φωτιά και να προτρέπει το Σαμαρά να πάει στις Βρυξέλλες για πολιτική διαπραγμάτευση.
Όλα αυτά μας βάζουν σε υποψίες για το σκηνικό που στήθηκε το οποίο είχε σασπένς, δράμα, παρατεινόμενη αγωνία, συγκρούσεις. Είχε επίσης τον καλό και τον κακό μπάτσο, περιπέτεια, συσκέψεις επί συσκέψεων και στο τέλος είχε (έτσι φαίνεται τουλάχιστον)… και χάπι εντ. Σαν μια καλοστημένη χολιγουντιανή ταινία η οποία, συνήθως, έχει και θύματα. Όλους εμάς που θα βιώσουμε στο πετσί μας τις επιπτώσεις των μέτρων.
Εν πάση περιπτώσει, τα δεδομένα είναι τα εξής:
1. Έχει κλείσει το πακέτο των οικονομικών μέτρων ύψους 13,6 δις ευρώ. Άραγε, με τα εργασιακά να πέφτουν σαν κεραυνός, θυμάται κανείς ότι έχουμε περικοπές 9 δις ευρώ το 2013 από μισθούς και συντάξεις; Θυμάται τα ειδικά μισθολόγια, τις συντάξεις των αγροτών, τα δώρα και τα τόσα άλλα επώδυνα μέτρα;
2. Ύστερα από τρεισήμισι μήνες “σκληρών διαπραγματεύσεων”, η ελληνική κυβέρνηση αποδέχθηκε τελικά όλες τις απαιτήσεις της Τρόικας για τη λήψη πολύ σκληρών μέτρων, όπως οι περικοπές στις συντάξεις, στα κοινωνικά επιδόματα και στα φάρμακα, αλλά και οι υπέρογκοι φόροι, που πλήττουν τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα και τις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες. Παράλληλα το πακέτο των 11,5 δισ. ευρώ, που είχε συμφωνηθεί με την προηγούμενη κυβέρνηση έφτασε, τελικά, τα 13,5 δισ. ευρώ.

3.Μένουν κάποιες εκκρεμότητες στα εργασιακά θέματα. Παρά το θέατρο που παίχτηκε, οι πληροφορίες μας λένε ότι η τρόικα κάνει πίσω στις τριετίες και συμφωνεί σε μείωση των αποζημιώσεων για απολύσεις με βάση την πρόταση που καταθέτει ο κ. Βρούτσης. Δηλαδή το μαχαίρι στις αποζημιώσεις είναι σίγουρο αλλά θα είναι πιο… μαλακό. Σε αντάλλαγμα της οπισθοχώρησης του Τόμσεν, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι θα ισχύσει το ελαστικό ωράριο με 6ήμερη εργασία.
4. Σε ότι αφορά τις απολύσεις στο Δημόσιο, μάλλον θα γίνει αποδεκτή η πρόταση για απολύσεις των επίορκων και άλλων αρνητικά αξιολογημένων εργαζόμενων ενώ θα καλυφθεί η απαίτηση της τρόικας με τις μαζικές αποχωρήσεις που έρχονται.
Τι λέει η επόμενη ημέρα; Μένουν κάποιες μάλλον ήσσονος σημασίας εκκρεμότητες που θα λυθούν σύντομα. Η ουσία είναι ότι ο Α. Σαμαράς πάει στις Βρυξέλλες με γεμάτα χέρια και χωρίς να διακυβεύεται η κυβερνητική συνοχή. Αυτή είναι ίσως η καλύτερη είδηση. Όπως επίσης, ότι προς το παρόν γλιτώνουν χιλιάδες ιδιωτικοί υπάλληλοι από την ολοκληρωτική καταστροφή. Αν επικρατήσει η καλοπροαίρετη προς την κυβέρνηση διάθεσή μας τότε θα πούμε ότι γλιτώσαμε στο παρά πέντε τις τριετίες και το μεγάλο μαχαίρι στις αποζημιώσεις. Αν και στο τελευταίο έχουμε τις επιφυλάξεις μας για το τι θα ισχύσει τελικά.
Συμπερασματικά, υπάρχει μια μεγάλη απορία, ελπίζουμε να πέφτουμε έξω: Στήθηκε ένα δραματικό θέατρο με την τρόικα δήθεν να εγείρει ξαφνικά θέματα εργασιακών ώστε να συμφωνήσουν οι πολιτικοί αρχηγοί και η κοινωνία στα σκληρά οικονομικά μέτρα;

Πέντε προκλήσεις παρουσίασε ο Α. Σαμαράς στο συνέδριο της International Herald Tribune

 

 

Τα χειρότερα έχουν περάσει, δήλωσε ο Αντώνης Σαμαράς κατά την ομιλία του στο συνέδριο της International Herald Tribune ενώ εμφανίστηκε αισιόδοξος πως η Ελλάδα θα πάρει την επόμενη δόση, που της είναι απαραίτητη για να επανακεφαλαιοποιήσει τις τράπεζές της, να καλύψει τις οφειλές της προς τον ιδιωτικό τομέα και να δοθεί ρευστότητα στην οικονομία.
Σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, η επόμενη δόση είναι κρίσιμη γιατί θα πιστοποιεί ότι η Ελλάδα κατορθώνει να σταθεί όρθια και απομακρύνεται οριστικά ο κίνδυνος εξόδου από το ευρώ  , η «δραχμοφοβία».
Με τις τράπεζες επανακεφαλαιοποιημένες, πρόσθεσε, με τις οφειλές του δημοσίου στον ιδιωτικό τομέα εξοφλημένες και με την κίνδυνο εξόδου από το ευρώ, να έχει πλήρως ξεπεραστεί, η ψυχολογία στην Ελλάδα και στο εξωτερικό θα αλλάξει.
Παρά τα νέα μέτρα λιτότητας – που θα είναι τα τελευταία όπως ανέφερε – η ελληνική οικονομία τον επόμενο χρόνο μπορεί να κάνει τη μεγάλη στροφή. «Μέσα σε ένα χρόνο από τώρα, η Ελλάδα δεν θα είναι μια σύγχρονη τραγωδία, όπως την παρουσίαζαν σχεδόν όλοι μέχρι πρόσφατα. Θα είναι μια θεαματική περίπτωση επιτυχίας», δήλωσε.
Στη συνέχεια ο Πρωθυπουργός σημείωσε ότι ήρθε η ώρα να διορθώσουμε τα λάθη μας και παρουσίασε τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η χώρα μας σε ό,τι αφορά στην αντιμετώπιση της κρίσης.

 * Πρώτη πρόκληση: Να συνειδητοποιήσουμε όλοι τον αναξιοποίητο Πλούτο και τα ανεκμετάλλευτα συγκριτικά πλεονεκτήματα που έχει η Ελλάδα μας. Κι όταν λέω «να τα συνειδητοποιήσουμε όλοι», εννοώ πρώτα εμείς οι ίδιοι, οι Έλληνες. Και φυσικά, όλος ο υπόλοιπος κόσμος αλλά πρώτα εμείς. Διότι η Ελλάδα, πιστέψτε με, δεν είναι «φτωχή»: Είναι μια πλούσια χώρα – πλούσια από κάθε άποψη – που, όμως, δεν μπόρεσε ως τώρα να αξιοποιήσει τον πλούτο της. Έχουμε φυσικούς πόρους, ορυκτό πλούτο, ενεργειακά αποθέματα, διαθέτουμε ένα ανθρώπινο δυναμικό υψηλής μόρφωσης, έχουμε προικοδοτηθεί από τη φύση με ομορφιές και χαρίσματα, έχουμε συγκριτικά πλεονεκτήματα σε πολλούς παραγωγικούς τομείς, διαθέτουμε νευραλγική γεωπολιτική, γεωστρατηγική θέση και πάνω απ’ όλα, έχει ο τόπος μας το ταλέντο και την αγάπη της Ελληνικής Διασποράς παντού στον κόσμο. Μιας διασποράς που διαπρέπει σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης.

Γενικά, οι Έλληνες παντού όπου πάνε ξεχωρίζουν. Μόνο εδώ πέρα μαραζώνουν. Κι αυτό πρέπει να αλλάξει.

Μπορούμε να τους δώσουμε κι εδώ την ευκαιρία να μετατρέψουμε την ίδια τη χώρα μας σε πρωταθλητή ανάπτυξης. Όχι σε «παράδειγμα προς αποφυγήν»…

 * Δεύτερη πρόκληση: Να ανακτήσουμε ξανά την αξιοπιστία της Ελλάδας διεθνώς. Μια χώρα έχει τόση δύναμη όσο την υπολογίζουν. Δεν είναι οι προσωρινές δυσκολίες που την αποδυναμώνουν τόσο. Όσο όταν πάψουν να την υπολογίζουν. Όταν πια δεν πιστεύει κανείς ότι μπορεί να καταφέρει…

Όλες οι χώρες έχουν περάσει, κατά καιρούς μεγάλες δυσκολίες. Οι περισσότερες τα κατάφεραν. Εκείνο που πλήττει την εικόνα μιας χώρας δεν είναι οι δυσκολίες που περνάει σήμερα, όσο η εντύπωση που δημιουργείται, ότι δεν μπορεί να τα καταφέρει. Η αίσθηση που δημιουργείται, δηλαδή, ότι είναι «χαμένη υπόθεση»…

Αυτή την αίσθηση αδυναμίας είναι εκείνο που πάνω από όλα και πρώτα απ’ όλα πρέπει να αλλάξουμε. Κι αυτό κάνουμε: Αποκαθιστούμε την αξιοπιστία της χώρας μας. Αποκαθιστούμε την αυτοπεποίθηση των Ελλήνων, αλλά και την εικόνα της χώρας μας στο εξωτερικό. Κι αυτό είναι το Άλφα και το Ωμέγα για την Αναγέννηση της χώρας μας. Να πιστέψουμε εμείς οι ίδιοι στις δυνάμεις μας. Και στο ότι, παρά τις δυσκολίες θα τα καταφέρουμε. Και να πιστέψουν και οι άλλοι, όλοι οι άλλοι ότι θα καταφέρουμε.

 * Τρίτη πρόκληση, κι έρχομαι σε αυτό το οποίο ανέφερε προηγουμένως ο κ. Τσάλτας: Να δώσουμε απόλυτη προτεραιότητα σε ό,τι αποτελεί την αληθινή μας δύναμη, ό,τι απελευθερώνει, δηλαδή, τον ελληνικό δυναμισμό μας, το χάρισμα μας που είναι η δυνατότητα να είμαστε πραγματικά ανταγωνιστικοί. Μιλάω για την ανταγωνιστικότητα μας! Δεν έχω σταματήσει να το επαναλαμβάνω: η ανταγωνιστικότητα δεν είναι απλώς μια λέξη, ένας οικονομικός όρος που αφορά την αποδοτική παραγωγή προϊόντων και υπηρεσιών. Αλλά αφορά την ικανότητα μιας χώρας να μεγιστοποιεί τις δυνατότητές της, να εκμεταλλεύεται τις ευκαιρίες που τις παρουσιάζονται, να κατορθώνει τα περισσότερα με εκείνα που διαθέτει.

Η ανταγωνιστικότητα είναι το «πάντρεμα» του πιο προσγειωμένου ρεαλισμού με την πραγματοποίηση των πιο τολμηρών φιλοδοξιών. Όποιος κάνει «σημαία» του την ανταγωνιστικότητα στηρίζεται κάθε στιγμή σε αυτά που έχει, αλλά κατακτά τελικά, εκείνα που πριν δεν τολμούσε να διανοηθεί.

Η ανταγωνιστικότητα είναι ταυτόχρονα Απελευθέρωση αλλά και Ελευθερία:

–Είναι απελευθέρωση γιατί απελευθερώνει τις δυνάμεις που κρύβουμε μέσα μας ως λαός.

–Και είναι Ελευθερία, γιατί επιτρέπει να πιάσουμε στόχους που λίγο πριν έμοιαζαν ουτοπικοί, να σπάσουμε, δηλαδή, τα δεσμά της ανάγκης, να πάρουμε την τύχη μας στα χέρια μας, να αμφισβητήσουμε τα όρια της μοίρας.

 * Τέταρτη πρόκληση: Να δώσουμε απόλυτη προτεραιότητα στην διατήρηση της κοινωνικής μας συνοχής. Τα κράτη δεν είναι επιχειρήσεις. Οι άνθρωποι δεν είναι αριθμοί, ούτε «ανταλλακτικά» μιας μηχανής. Για να ορθοποδήσει μια κοινωνία, πρέπει να διατηρήσει τη συνοχή της.

Κανένα σχέδιο ανάταξης μιας οικονομίας δεν μπορεί να επιτύχει αν διαλυθεί η κοινωνία. Δεν μπορούμε να μετατρέψουμε μιαν οικονομία σε έρημο προκειμένου να τη… «σώσουμε»! Είναι αλήθεια, ότι μια έρημος δεν παράγει ελλείμματα. Αλλά είναι επίσης αλήθεια, ότι μια έρημος δεν παράγει απολύτως τίποτε! Δεν κατακτά την ανταγωνιστικότητα και δεν ξεπληρώνει χρέη.

Είναι βέβαιο ότι μια κοινωνία θα υποφέρει για να αλλάξει. Εκείνο, όμως, που θα της επιτρέψει να κερδίσει τελικά, είναι να διατηρήσει τη συνοχή της όσο αλλάζει. Κι εκείνο, το μόνο, που διατηρεί τη συνοχή σε αυτή τη δύσκολη διαδικασία της αλλαγής είναι η Ελπίδα.

Κι η Ελπίδα με τη σειρά της, δεν είναι μια απλή λέξη. Είναι εκείνο που δίνει κουράγιο και αντοχές στους ανθρώπους και νόημα στις προσπάθειες και τις θυσίες τους. Χρειαζόμαστε την Ελπίδα για να κρατήσουμε την κοινωνία ενωμένη, για να διατηρήσουμε το ηθικό των ανθρώπων, για να εμπνεύσουμε πίστη στον εαυτό τους και στην τελική επιτυχία της κοινής προσπάθειας. Κυρίως, χρειαζόμαστε Ελπίδα για να εξουδετερώσουμε τους κινδύνους, που είναι πολλοί και τους βλέπετε κάθε μέρα γύρω μας, σε όλες τις μορφές του λαϊκισμού και του εξτρεμισμού.

 * Πέμπτη πρόκληση: Κάθε κίνηση από δω και μπρός οφείλει να τροφοδοτεί την Ελπίδα και να εξουδετερώνει τα όσα πυροδοτούν τον εξτρεμισμό και τον λαϊκισμό.

Η Ελλάδα σύντομα θα πάρει την επόμενη δόση, που της είναι απαραίτητη για να επανακεφαλαιοποιήσει τις τράπεζές της, για να καλύψει τις οφειλές της προς τον ιδιωτικό τομέα, για να δοθεί ρευστότητα στην οικονομία, που σήμερα ζητάει σαν γη έρημη τη βροχή αυτής της ρευστότητας.

Ταυτόχρονα, η επόμενη δόση είναι κρίσιμη γιατί θα πιστοποιεί ότι η Ελλάδα κατορθώνει να σταθεί όρθια και απομακρύνεται οριστικά ο κίνδυνος εξόδου από το ευρώ, η «δραχμοφοβία».

Με τις τράπεζες επανακεφαλαιοποιημένες, με τις οφειλές του δημοσίου στον ιδιωτικό τομέα εξοφλημένες και με την κίνδυνο εξόδου από το ευρώ, να έχει πλήρως ξεπεραστεί, η ψυχολογία στην Ελλάδα και στο εξωτερικό θα αλλάξει- πιστέψτε με- δραστικά:

Οι καταθέσεις θα επιστρέψουν- επιστρέφουν ήδη- η ρευστότητα θα αποκατασταθεί, τα ΕΣΠΑ θα ξεπαγώσουν, οι ξένες επενδύσεις θα αρχίσουν να έρχονται. Παρά τα νέα μέτρα λιτότητας – που θα είναι τα τελευταία – η Ελληνική οικονομία τον επόμενο χρόνο μπορεί να κάνει τη μεγάλη στροφή. Από την βαθιά ύφεση, στο τέλος της και στην αρχή της Ανάκαμψης. Για πρώτη φορά έχουμε τη δυνατότητα να το επιτύχουμε αυτό.

Για πρώτη φορά στην Ελλάδα υπάρχει μια ισχυρή λαϊκή συναίνεση που υποστηρίζει τις μεγάλες, αναγκαίες, διαρθρωτικές αλλαγές.

Για πρώτη φορά τα χρήματα που θα μπούνε στην Ελληνική οικονομία θα είναι περισσότερα από την πρόσθετη λιτότητα.

Για πρώτη φορά οι εταίροι μας όλο και περισσότερο, όλο και περισσότεροι, όλο και πιο κατηγορηματικά, ποντάρουν στην επιτυχία της Ελλάδας. Δεν προεξοφλούν την αποτυχία της, όπως συνέβαινε μέχρι σήμερα…

Κι αυτό που αρχίζουν να πιστεύουν όλοι οι άλλοι, οφείλουμε πρώτοι εμείς να το πιστέψουμε και να το κάνουμε πράξη.

Δυσκολίες, ασφαλώς, υπάρχουν ακόμα πολλές. Αλλά, τώρα πια, όλοι αναγνωρίζουν ότι έχουμε κάνει μεγάλη πρόοδο κι ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε. Τα χειρότερα έχουν περάσει. Και πολύ σύντομα η προοπτική θα είναι ορατή σε όλους. Επομένως και η Ελπίδα θα είναι χειροπιαστή.

Ένας δοκιμαζόμενος λαός που κατακτά την Ελπίδα είναι δύσκολο πια – πολύ δύσκολο – να αποτύχει.

Μέσα σε ένα χρόνο από τώρα, η Ελλάδα δεν θα είναι μια «σύγχρονη τραγωδία», όπως την παρουσίαζαν σχεδόν όλοι μέχρι πρόσφατα. Θα είναι μια θεαματική περίπτωση επιτυχίας!

Κι αυτή η επιτυχία δεν θα είναι μόνο Ελληνική. Θα είναι και Ευρωπαϊκή επιτυχία! Γιατί αν η Ελλάδα καταφέρει να επιτύχει- και θα πετύχει- τότε κανείς δεν θα αμφισβητήσει και τη δυνατότητα της Ευρώπης να πετυχαίνει, να αντιμετωπίζει τα προβλήματά της και να βγαίνει πιο δυνατή και πιο ενωμένη.

 Η αναπτυξιακή, δηλαδή, αναγέννηση της Ελλάδας με ανταγωνιστικότητα και κοινωνική συνοχή θα γίνει παράδειγμα διεθνώς.

Από παράδειγμα προς αποφυγήν, θα γίνουμε παράδειγμα προς μίμηση.

Μέχρι πρόσφατα, κάποιοι σκέπτονταν να μας θυσιάσουν ως «Ιφιγένεια».

Τώρα όλο και περισσότεροι ποντάρουν στην επιτυχία μας.

Στο χέρι μας είναι πια να μη τους διαψεύσουμε. Και κυρίως να μη διαψεύσουμε τα παιδιά μας. Γιατί σε εκείνα οφείλουμε πάνω απ’ όλα και πρώτα απ’ όλα τα πάντα.

Γιατί αυτός ο λαός έχει μεγάλη Ιστορία και δοκιμασιών και λαθών. Αλλά όταν κατάφερε να μείνει ενωμένος και να πιστέψει στον εαυτό του έκανε θαύματα. Με ακατάβλητη δύναμη να ξεπερνά τα δύσκολα, απαντώντας στις προκλήσεις με αξιοπρέπεια, στις αντιξοότητες με θάρρος και αποδεικνύοντας πως στις μεγάλες δοκιμασίες βγάζουμε ως Έλληνες τον καλύτερό εαυτό μας.

 Αυτά λέει η Ιστορία μας. Και είναι χρέος μας να σταθούμε αντάξιοί της. Ευχαριστώ πολύ».

Λιμάνια και ακτοπλοΐα στο «μάτι» της Τρόικας

Ζητούν την απελευθέρωση των πάντων...

Την επίσπευση των διαδικασιών ώστε έως το τέλος του 2012, να αρχίσουν οι διαγωνιστικές  διαδικασίες για την παραχώρηση κομματιών του ΟΛΠ και του ΟΛΘ σε ιδιώτες, όπως προβλέπεται από το Μνημόνιο, ζητούν τα κλιμάκια της Τρόϊκας σε συναντήσεις που έχουν με  υπηρεσιακούς παράγοντες του υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου.

Οι Κινέζοι έχουν  εκδηλώσει ήδη την πρόθεσή  τους να διεκδικήσουν και την προβλήτα Ι ώστε να έχουν τον πλήρη έλεγχο του λιμανιού του Πειραιά. Επίσης το ΤΑΙΠΕΔ έχει αρχίσει να καταγράφει το επιχειρηματικό ενδιαφέρον για τις διάφορες παραχωρήσεις λιμενικών δραστηριοτήτων.

Οι τροϊκανοί  ζητούν την απελευθέρωση των πάντων ακόμη και του επαγγέλματος του  λιμενεργάτη για  να μειωθεί το εργασιακό κόστος το οποίο θεωρούν ότι είναι υψηλό. Επίσης πιστεύουν οι τροϊκανοί ότι οι λιμενεργάτες επειδή το επάγγελμά τους είναι «κλειστό» έχουν τη δυνατότητα να «μπλοκάρουν» την αξιοποίηση των λιμανιών.

Το ενδιαφέρον των  τροϊκανών εστιάζεται και στην ακτοπλοΐα και τη ναυτεργασία.

Και ζητάνε άμεσα  αλλαγές σε όλους αυτούς τους τομείς.

Για τη  ναυτεργασία, η τρόικα έχει θέσει στο ΥΝΑ ζήτημα πλήρους ευθυγράμμισης των ναυτικών με τους εργαζόμενους στην ξηρά, μέσω υπαγωγής τους στη νομοθεσία του ισχύει για τις επιχειρησιακές - ατομικές συμβάσεις ( Ν 4046/12 ).

Με  την εφαρμογή της νέας νομοθεσίας  στους ναυτικούς θα καταργηθούν όλα τα επιπλέον ειδικά επιδόματα που περιλαμβάνονται στις κλαδικές συμβάσεις που υπογράφει η ΠΝΟ με τις εφοπλιστικές ενώσεις ενώ οι νεοπροσλαμβανόμενοι θα  λαμβάνουν τον μισθό που θα νομοθετηθεί από την κυβέρνηση με μεγάλες μειώσεις.

Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Ναυτιλίας  δεν είναι αντίθετη στην υιοθέτηση  μέτρων για να υπάρχει ευελιξία  στη ναυτεργασία ώστε  να προσλαμβάνονται περισσότεροι Έλληνες ναυτικοί  στα ποντοπόρα πλοία.

Εξετάζεται  αν είναι δυνατό να υπάρξουν διαφορετικές συνθήκες αμοιβής στα νέα ναυτικά  φυλλάδια.

Aκτοπλοΐα

Όσον αφορά στον κλάδο της Ακτοπλοΐας οι τροϊκανοί ζητούν την κατάργηση κάθε περιοριστικής διάταξης που αφορά τη δρομολόγηση των πλοίων και ειδικότερα την άρση περιορισμών στη χρονική διάρκεια των δρομολογήσεων και την απασχόληση των ναυτικών, αφού σήμερα ισχύει η δεκάμηνη απασχόληση.

Επίσης ζητούν  αλλαγές στους  διαγωνισμούς για την κάλυψη των άγονων γραμμών και τροποποίηση των ακτοπλοϊκών συνδέσεων, ώστε να περιοριστούν οι κρατικές επιδοτήσεις στην ακτοπλοΐα οι οποίες έχουν σημειώσει μεγάλη αύξηση τα τελευταία χρόνια,

Ο Μιλτιάδης κάνει εκλογές στο ...Μαυροβούνιο! (ΦΩΤΟ)

Επιτηρώντας την διαδικασία! Στο Μαυροβούνιο βρέθηκε ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης προκειμένου να συμμετάσχει εκ μέρους του Ελληνικού Κοινοβουλίου, ως παρατηρητής του Οργανισμού Ασφάλειας και Συνεργασίας στην Ευρώπη (Ο.Α.Σ.Ε.), στις βουλευτικές εκλογές που διεξάγονται εκεί.
Ο έλληνας βουλευτής μάλιστα κοινοποίησε στο twitter σχετική φωτό γράφοντας "Καλημέρα απο το Μαυροβούνιο όπου επιτηρούμε την διεξαγωγή των εκλογών

Δεν φταίνε οι Νεφελίμ και δεν θα μας σώσουν οι Ελλοχίμ

 

 

Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη
 Έχει βγει στον αφρό όλος ο φανατισμός κι η τύφλωση κάθε πλευράς του πολιτικού φάσματος. Η δε συνωμοσιολογία, προσφιλές θέμα του λαού μας, κερδοφόρα για τους επιτήδειους της «δημοσιογραφίας», τους τηλεπωλητές βιβλίων, που δεν αξίζουν ούτε το χαρτί που χαραμίσθηκε για να τυπωθούν, πηγαίνει σύννεφο.
Λοιπόν, αδέρφια, οι Γερμανοί δεν θέλουν να μας καταστρέψουν. Η ισλαμοφασιστική Τουρκία, που έχει λαμπρές πολεμικές επιδόσεις μόνο σε αμάχους, γυναικόπαιδα και δεμένους πισθάγκωνα αιχμαλώτους, ναι, μόλις μας βρει τελείως μπόσικους και θεωρήσει το κόστος της μικρό, θα μας την χώσει πισώπλατα.
Η Γερμανία όμως δεν θέλει να μας καταστρέψει για να μας αγοράσει τζάμπα, ούτε και οι άλλοι εταίροι μας. Αν ήθελαν να μας καταστρέψουν, πολύ απλά, από την αρχή, θα μας αρνούνταν την χρηματοδότηση. Θα ρίχναμε ένα μεγαλοπρεπές κανόνι από πρόπερσι κιόλας. Το χρέος μας θα παρέμενε σε ευρώ, δολάριο,  εμείς ελλείψει χρήματος θα υποχρεωνόμασταν να γυρίσουμε σε εθνικό νόμιμα, το οποίο θα πήγαινε από υποτίμηση σε υποτίμηση και θα μπορούσαν τότε, διαλυμένους, να μας αγοράσουν μ’ ένα κάπακι πίτουρα και δυο μπαγιάτικα στρούντελ.
Δεν θα χρειάζονταν τρόϊκες, διαπραγματεύσεις, eurogroup και κόντρα eurogroup, σύνοδοι, τηλεδιασκέψεις κι ατελείωτα χιλιόμετρα αντιπροσωπειών στους αιθέρες. Όχι, ούτε ο «διεθνής σιωνισμός», ούτε οι Αλαμανοί, οι Φράγκοι και οι άλλοι εταίροι μας, επιδίδονται μαζί μας επί τρία χρόνια σε κομπαρσιλίκια, με πρόθεση να καταστρέψουν το αγλάϊσμα του ντιριντάχτα και της εύρωστης παπατζίδικης οικονομίας μας.
Προσπάθησαν με όσο πιο συμφέροντες γι’ αυτούς όρους, και με μια λάθος συνταγή, να αποφύγουν/αποφύγουμε το «κανόνι» της Ελλάδας; Γιατί; Για τον ίδιο λόγο που ήρθε κι η Μέρκελ. Όχι για να εκτιμήσει τα «ασημικά» μας, να δει πόσο πιάνει η Ακρόπολη στο Σόθμπυς, όχι για να επιθεωρήσει το βαλκανικό μας Gau.
Μας έδωσαν κι άλλα δανεικά για να μην κλατάρουμε και δεν θέλουν να κλατάρουμε, διότι απλούστατα φοβούνται την πυροδότηση της άγνωστης εκρηκτικής ύλης της ελληνικής χρεωκοπίας. Κι αυτό βεβαίως επιβεβαιώνει την θέση ορισμένων – και του αδαούς περί τα οικονομικά γράφοντος – ό,τι η έξοδος από το Ευρώ είναι καταστροφή για μας αλλά ΚΑΙ για την Ευρώπη. Διότι μπορεί να είμαστε μόνο το 2% του ετήσιου ακαθάριστου ευρωπαϊκού προϊόντος, να είμαστε ένα γρανάζι της όλης μηχανής, το οποίο όμως, αν σπάσει ή αφαιρεθεί, μπορεί όλη η μηχανή να βαρέσει μπιέλα.
Φυσικά και μας δανείζουν με 3%, αν θυμάμαι καλά. Οι Γερμανοί βγάζουν κέρδος. Όμως μόνο η μάνα σου, ο αδερφός σου κι ο παιδικός σου φίλος σε δανείζει τζάμπα. Κι οι Ισπανοί ή οι Σλοβένοι τι να πουν, που δανείζονται με μεγαλύτερο επιτόκιο για να τα δώσουν σε μας με μικρότερο;
Άρα λοιπόν, μύθος η συνωμοσία της καταστροφής. Κι όχι, δεν μας … ψεκάζουν.
Αν ήθελαν, επαναλαμβάνω, απλά μας έκλειναν την στρόφιγγα δανεισμού ή δεν την άνοιγαν από το 2010 και θα μας είχαν στο πιάτο. Όσο λοιπόν φοβόμαστε εμείς την κατάρρευση μας, άλλο τόσο την φοβούνται κι οι εταίροι μας, ιδίως η Γερμανία.
Ναι, είναι συχνά αγενείς, εξοργιστικά προσβλητικοί. Ναι, είναι είρωνες, καχύποπτοι, κάποιοι γίνονται ανελέητοι και κάνουν και προτάσεις που φτάνουν στην προσβολή του πυρήνα της αξιοπρέπειας μας. Γιατί; Γιατί εμείς τους το επιτρέψαμε. Τεράστια και η ευθύνη του δυσοίωνου και κακόφημου πλέον τουρίστα από τη Μινεσότα, που περιφερόταν τις ρούγες της υφηλίου καθυβρίζοντας την χώρα και τον λαό, που τρέφει όλο το σόϊ του τρεις γενιές τώρα. Γλιτώσαμε την τέταρτη.
Λοιπόν παθαίνουμε αυτό που επιτρέπουμε να μας κάνουν. Το ξαναείπαμε, δεν φταίνε οι Νεφελίμ και δεν θα μας σώσουν οι Ελλοχίμ. Και μάγκας και ζητιάνος δεν γίνεται. Δική μας δουλειά να σταθούμε στα πόδια μας και να κερδίσουμε ξανά τον σεβασμό.
Οι τυχοδιώκτες των άκρων μπορούν να σπεκουλάρουν με ανοησίες, τερατολογίες, να φαντασιώνονται πως πολεμούν στα μαρμαρένια Αλώνια. Το πρόβλημα είναι πως τα Μαρμαρένια Αλώνια είναι παντού και κύριος εχθρός ο κακός μας εαυτός. Οι ξένοι κάνουν τη δουλειά τους. Εμείς;
(δημοσιεύεται στην “Κυριακάτικη Δημοκρατία)

Η κυβέρνηση παίζει κατενάτσιο, αλλά βάζει … αυτογκόλ!

 

 

Η περίοδος χάρητος για την κυβέρνηση έχει λήξει ήδη.
Μιλώντας με ποδοσφαιρικούς όρους, ο πρωθυπουργός μοιάζει να έχει παγιδευτεί σε ένα αμυντικό παιχνίδι. Ένα κατενάτσιο, χωρίς φαντασία και κυρίως, χωρίς καμιά επιθετική απόπειρα. Τόσους μήνες, στριφογυρίζει η κυβέρνηση σε ένα διαχειριστικό passing game, που ζαλίζει την κοινωνία και αποκοιμίζει τους φιλάθλους. Το κακό είναι πως έτσι, χάνεται ο ρυθμός και η ορμή της καινούριας ομάδας, η οποία θα έπρεπε να έχει μπει στο γήπεδο και να αλλάξει άρδην τους κανόνες του παιχνιδιού. Υπάρχει όμως αλήθεια αυτή η καινούρια ομάδα;
Σε επίπεδο κυβέρνησης, φυσικά έχουμε καινούρια πρόσωπα, σε συνδυασμό με αρκετούς παλιούς και δοκιμασμένους «παίχτες». Το συν-κυβερνόν ΠΑΣΟΚ αρχικά αποφάσισε να κατεβάσει τα «τσικό», όμως αργά και σταθερά ο «πάγκος» του αδειάζει και σε μερικούς μήνες τον μόνο «παίχτη» που θα μπορεί να προσφέρει στην ομάδα θα είναι ο βαρύς και πτοημένος αρχηγός του. Όμως, τι να σου κάνει το «παλτό» στην κόλαση του Ευρωπαϊκού «Μπερναμπέου»; Η ΔΗΜΑΡ κατέβασε κάτι κουρασμένα παλικάρια, που έχουν αράξει στην μεσαία γραμμή και δένουν μονίμως τα κορδόνια τους στην σέντρα. Από τους υπόλοιπους «παίχτες» της ΝΔ, βλέπουμε ένα «φλύαρο» και ασύνδετο παιχνίδι αναμονής και μάταια ο αρχηγός προσπαθεί να τους οργανώσει για μια αντεπίθεση διαρκείας. Εκτός από εξαιρέσεις, μοιάζουν ασυντόνιστοι, αγύμναστοι και ανέτοιμοι για την μεγάλη ανατροπή. Μάλιστα, υπάρχει τέτοια έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ των γραμμών, που πολλές φορές, το αυτογκόλ μοιάζει αναπότρεπτο και τώρα τελευταία η άμυνα δίνει την εντύπωση πως είναι θέμα χρόνου να «σπρώξει» κάποιος το τόπι στα δίχτυα της ίδιας του της ομάδας. Τα κρούσματα είναι πολλά, με τελευταίο και πιο κραυγαλέο την υπόθεση των μικρών νησιών του Αιγαίου που «ζήτησε» (όπως κι αν το ζήτησε) η τρόικα να εκκενωθούν από τον πληθυσμό τους!
Σε επίπεδο κρατικής μηχανής, το «σύστημα ΠΑΣΟΚ» συνεχίζει απτόητο να κρατά στα χέρια του μεγάλα κομμάτια του κρατικού μηχανισμού. Οι αλλαγές, είναι ελάχιστες, δύστοκες και βασανιστικά αργές. Οι επιλογές των προσώπων είναι αμφιλεγόμενες, ενδεικτικές τήρησης εσωκομματικών και διακομματικών ισορροπιών, χωρίς έμπνευση, χωρίς πνοή, χωρίς αξιοκρατικά και αντικειμενικά κριτήρια. Η στελέχωση των κρίσιμων θέσεων, μοιάζει να γίνεται δύσκολα, με αδιαφανείς και διαβλητές διαδικασίες και κυρίως τόσο αργά, που δίνουν την αίσθηση μιας συνολικής αδιαφορίας. Η χώρα έχει ανάγκη καινούρια πρόσωπα, άξια και ικανά, με παρουσία στους χώρους εργασίας και ειδικό βάρος στην κοινωνία, με θέληση και γνώσεις, με ήθος και παράδειγμα, επιτυχημένα και δοκιμασμένα. Αντί αυτών, επιτρέπουμε στις παλιές, γνωστές τερατογενέσεις του κομματικού σωλήνα του θνήσκοντος ΠΑΣΟΚ να διαιωνίζουν την παρουσία τους σε όλα σχεδόν τα κρατικά πόστα και να φρενάρουν εκόντες – άκοντες κάθε προσπάθεια μεταρρύθμισης, ρήξης και αλλαγής.
Δεν είναι ότι δεν θέλουν όλοι αυτοί. Είναι απλά ότι δεν μπορούν! Τόσα χρόνια «κουκιά έτρωγαν, κουκιά μολογάνε». Η χώρα δεν έχει να περιμένει τίποτε από όλους αυτούς. Δοκιμάστηκαν και απέτυχαν παταγωδώς. Πρέπει να αλλάξουν. Και προς Θεού, να μην αντικατασταθούν με άλλους τερατογεννημένους στους «μπλε» δοκιμαστικούς σωλήνες. Να μην αλλάξει ο Μανωλιός για να βάλει τη σκούφια του αλλιώς! Τα προεκλογικά – διακομματικά – εσωκομματικά γραμμάτια δεν πρέπει κι αυτή την φορά να τα πληρώσει η κοινωνία και ο Ελληνικός Λαός!
Νομίζω συμπερασματικά, πως σε αυτούς τους δύο τομείς είναι που πρέπει τάχιστα να βάλει την σφραγίδα του ο Πρωθυπουργός και αρχηγός της ομάδας. Άμεσα και χωρίς χρονοτριβές. Η επικοινωνία τόσο μεταξύ των μελών της κυβέρνησης όσο και μεταξύ κυβέρνησης – πολιτών θα πρέπει να βελτιωθεί και τα επαπειλούμενα αυτογκόλ θα πρέπει να σταματήσουν να μας βασανίζουν. Το σύστημα της ομάδας θα πρέπει από κλειστό και άγονο «κατενάτσιο» να αλλάξει σε φουλ επίθεση σε όλα τα μέτωπα. Όσοι «παίχτες» δεν μπορούν να ακολουθήσουν, να αντικατασταθούν πάραυτα και να εκδιωχθούν στα αποδυτήρια μετά πολλών επαίνων. Η κρατική μηχανή θα πρέπει επίσης να απαλλαγεί αμέσως από τον γκρίζο ιστό της πασοκικής αράχνης που την περιβάλλει. Το στελεχιακό δυναμικό θα πρέπει να αντικατασταθεί χωρίς καθυστέρηση με κριτήρια αξιοκρατικά, διαφανή και μετρήσιμα. Θα πρέπει όλοι να καταλάβουμε πως δεν μπαίνουμε στο γήπεδο για να κάνουμε καθυστέρηση και να «κρατήσουμε» το αποτέλεσμα. Κι αυτό επειδή πολύ απλά, το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικά δυσμενές για μας. Μπαίνουμε στο τερέν για να το ανατρέψουμε.  Είμαστε δυστυχώς πίσω στο σκορ! Πρέπει συνεπώς να βάλουμε πολλά γκολάκια. Αυτή είναι η αλήθεια και όλα τα «παλτά» που μας κληροδότησε το σύστημα ΠΑΣΟΚ, πρέπει τάχιστα να τα κρεμάσουμε στο χρονοντούλαπο της πολιτικής μας ιστορίας. Αν δεν προκάνουμε σε αυτό Πρωθυπουργέ μου, φοβάμαι πως όταν σφυρίξει ο διαιτητής την λήξη, οι φίλαθλοι στις κερκίδες θα φωνάζουν εν χορώ το γνωστό σύνθημα «από πού θα φύγετε;». Και τότε θα είναι αργά, όχι τόσο για όλους εσάς αλλά κυρίως για την ίδια την χώρα!

Έρχονται Ιδιωτικοποιήσεις Λιμανιών, με ..... ΙΤΑΛΙΚΟ μοντέλο !!

Το ιταλικό μοντέλο ιδιωτικοποίησης των λιμένων της χώρας επιλέγει η κυβέρνηση,  ενώ φαίνεται ότι  απομακρύνεται από το σενάριο που πρότεινε συγχωνεύσεις   ευρύτερων λιμενικών υποδομών, κάτω από τις σοβαρές και σημαντικές ενστάσεις  του Ναυτικού Επιμελητηρίου.
Στο συμπέρασμα αυτό κατέληξαν οι ειδικοί εμπειρογνώμονες από όλη την Ευρώπη, που συμμετείχαν σε σύσκεψη,καθώς και η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Ναυτιλίας.
Στη σύσκεψη, παρουσιάσθηκε και η μελέτη της Morgan Stanley, που έγινε ειδικά για την ανάπτυξη των λιμένων.
Μετά την σύσκεψη, ο  υπουργός Κ. Μουσουρούλης κατέθεσε, υπόψη του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, εισήγηση  100 σελίδων που αναφέρονται λεπτομερώς για τις ιδιωτικοποιήσεις και την ανάπτυξη των λιμένων.
Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, στην κλειστή τεχνική  σύσκεψη, στην οποία συμμετείχαν η ομάδα της Task Force, ο υπουργός Ναυτιλίας Κωστής Μουσουρούλης, εκπρόσωποι των μεγάλων λιμένων της Ευρωπαικής  Ένωσης και επιστημονικοί σύμβουλοι, έγινε ευρύτερη συζήτηση για το μέλλον των λιμενικών εγκαταστάσεων στην Ελλάδα και για την διαδικασία που θα ακολουθηθεί για την ιδιωτικοποίηση τους.
Προκρίθηκε επίσης και η παραχώρηση λιμενικών τμημάτων και όχι παραχωρήσεις ολόκληρων λιμενικών εγκαταστάσεων.
Το χρονοδιάγραμμα προβλέπει ότι μέχρι το τέλος Ιανουαρίου θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί η προετοιμασία και η σύνταξη των σχετικών διακηρύξεων και στη συνέχεια να ακολουθήσει ο διεθνής διαγωνισμός που αφορά συνολικά  τα λιμάνια:  Πειραιά,  Θεσσαλονίκη,  Πάτρα,  Βόλο,  Καβάλα,  Αλεξανδρούπολη,  Κέρκυρα, Ηγουμενίτσα,  Ηράκλειο,  Ελευσίνα,  Ραφήνα,  Λαύριο, που λειτουργούν ως  Ανώνυμες Εταιρείες, καθώς και το Κατάκολο, η Κως, η Σαντορίνη, η Πάτμος, η Σύρος, Ζάκυνθος, Τούρλος Μυκόνου, Χίος, Πύλος  Μεσσηνίας, Νέα Επίδαυρος, Γλυφάδα, Πόρος, Σκιάθος, Σκύρος, Αγιος Νικόλαος Κρήτης, Ιτέα Φωκίδος, Καλαμαριά (Αρετσού), Άλιμος, Ύδρα, Ρέθυμνο, Ρόδος (Ακαντιά και Μανδράκι), Σούδα και Αργοστόλι.
Αξίζει να επισημανθεί ότι στην μυστική σύσκεψη,  δεν συμμετείχαν, επειδή δεν κλήθηκαν, οι θεσμικοί εκπρόσωποι των Οργανισμών Λιμένων και των άλλων μικρών και περιφερειακών λιμένων, αλλά μόνο ο γενικός διευθυντής της Ένωσης Λιμένων Ελλάδας Γιώργος Καστελάνος.
Στη σύσκεψη αυτή  ειπώθηκε ότι είναι αναγκαία η συγκρότηση ομάδας η οποία θα διερευνήσει και θα συγκεντρώσει στοιχεία για όλα τα λιμάνια της χώρας.
Ειδικότερα, προτάθηκε:
Η καταγραφή λιμενικών εγκαταστάσεων και κατάταξη των λιμένων σε κατηγορίες.
Η σύνταξη  πλαισίου κανονισμών και διαδικασιών λειτουργίας κάθε κατηγορίας λιμένων.
Εκτός από τον Οργανισμό Λιμένος Πειραιώς και τον Οργανισμό Λιμένος Θεσσαλονίκης, διεθνούς και εθνικής σημασίας λιμένων, υπαγωγή των τοπικής σημασίας λιμένων ιδιοκτησιακά στην Περιφέρεια ή στον Δήμο που θα έχει και την ευθύνη.
Σύσταση Ανεξάρτητης Αρχής Λιμένων, οργανικά υπαγόμενη στο υπουργείο Ναυτιλίας και Αιγαίου, με σκοπό τον σχεδιασμό της λιμενικής ανάπτυξης, την εποπτεία και έλεγχο όλων των διαδικασιών που αποτελούν αρμοδιότητα της Πολιτείας – διεθνών, κοινοτικών και εθνικών νόμων και κανονισμών – καθώς και στον συντονισμό των εμπλεκομένων φορέων, όπως Τελωνείο, Λιμεναρχείο, Πλοηγική Υπηρεσία, πάροχοι υπηρεσιών, ρυμουλκά κλπ.
Διαχωρισμός δραστηριοτήτων εμπορικής εκμετάλλευσης από τις εποπτικές αρμοδιότητες.
Υιοθέτηση πολιτικής εκμισθώσεως χώρων, προβλητών και υπηρεσιών σε ιδιώτες ή κοινοπραξίες μικτές – ιδιώτες και εταιρείες Τοπικής Αυτοδιοίκησης και Περιφέρειας -  Διάρκεια μισθώσεων διαμορφούμενη  σε συνάρτηση με την κατασκευή ή επέκταση έργων υποδομής και υπερδομής από τον ανάδοχο. Επίσης,  πρέπει να υπάρχουν πλέον του ενός πάροχοι για κάποιες υπηρεσίες στα μεγάλα λιμάνια ώστε να εξασφαλίζεται ο ανταγωνισμός και η απελευθέρωση χρήσης ιδιωτικών λιμένων για φορτία τρίτων.
Απλούστευση διαδικασιών διακίνησης κοινοτικών φορτίων καθώς και επανεξέταση και επανοριοθέτηση των Ελευθέρων Ζωνών.
Εκσυγχρονισμός της νομοθεσίας  και των κανονισμών που αφορούν την ακτοπλοία, επιβατηγό, φορτηγό, μεικτή, ώστε να μειωθεί το κόστος λειτουργίας, το μεταφορικό κόστος, να αυξηθεί η διακίνηση και να μεταστραφεί ο μεταφορικός όγκος από την οδική θαλάσσια μεταφορά, δηλαδή να προωθηθεί η ναυτιλία μικρών αποστάσεων.
Τα αίτια της κατάστασης:
Σε ένα από τα εισηγητικά κείμενα που αξιολογήθηκαν στην μυστική σύσκεψη που έγινε για τα λιμάνια, διαπιστώνεται ότι «αποτελεί γενική εκτίμηση ότι το λιμενικό σύστημα δεν ανταποκρίνεται επαρκώς στις ανάγκες διακινήσεως επιβατών και φορτίων με άμεσο αντίκτυπο  την οικονομική επιβάρυνση των διεθνών και εσωτερικών μεταφορών που αποτελούν κρίσιμο παράγοντα στην λειτουργία και ανάπτυξη της εθνική ς οικονομίας». Εξάλλου, ως αίτια της σημερινής κατάστασης, καταγράφηκαν τα εξής: «Η έλλειψη  εθνικής λιμενικής πολιτικής, απουσία κεντρικού σχεδιασμού εναρμονισμένου με το εθνικό  σύστημα μεταφορών, ανορθολογική επιλογή κατασκευής εγκαταστάσεων με αιτιολογημένη σκοπιμότητα, κακή κατασκευή και συντήρηση λιμενικών έργων, εξέλιξη των πλοίων κυρίως ως προς το μέγεθος τους, παρωχημένες νοοτροπίες από πλευράς Πολιτείας, Τοπικής Αυτοδιοίκησης, διοικήσεων λιμένων, συνδικαλιστών κλπ, έλλειψη πόρων, πολυνομία καθώς και συναρμοδιότητα πολλών υπουργείων και δημόσιων υπηρεσιών που δημιουργούν καθυστερήσεις και έτσι ανεβάζουν το κόστος.

Κόντρες για τις πρώτες παραχωρήσεις σε ΟΛΠ και ΟΛΘ

 Του Ηλία Γ. Μπέλλου

Στην τελική ευθεία βρίσκονται οι διεργασίες στο υπουργείο Ναυτιλίας και Αιγαίου και στο ΤΑΙΠΕΔ για την προκήρυξη του διαγωνισμού παραχωρήσεων του ΟΛΘ και του ΟΛΠ εντός των επόμενων εβδομάδων και, πάντως, πολύ πριν την εκπνοή του2012, ενώ οι αναμένονται και διαξιφισμοί μεταξύ ξένων επιχειρήσεων που φέρονται ως ενδιαφερόμενοι.

Με την μνημονιακή υποχρέωση για την ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ και του ΟΛΘ να δείχνει προθεσμία για την προκήρυξη τα τέλη Οκτωβρίου και τους συμβούλους του δημοσίου, που είναι η Morgan Stanley και η Τράπεζα Πειραιώς, να ολοκληρώνουν το σχέδιο Ποσειδών (αφορά τα 12 μεγαλύτερα λιμάνια -περιλαμβάνει δηλαδή Πειραιά και Θεσσαλονίκη- ενώ το δεύτερο σχέδιο που επεξεργάζονται με την ονομασία Νηρηίδες, αφορά τα υπόλοιπα μικρότερα λιμάνια) οι εξελίξεις αναμένονται ραγδαίες.

Ήδη ο υπουργός Ναυτιλίας και Αιγαίου, Κωστής Μουσουρούλης, παρέδωσε προ ολίγων ημερών στον πρωθυπουργό το σχέδιο για τη λιμενική βιομηχανία της χώρας όπως αυτό προκύπτει με βάση τόσο τις μνημονιακές υποχρεώσεις στης χώρας όσο και από την πολιτική απόφαση για την δημιουργία ρυθμιστικής αρχής λιμένων.

Με βάση τους σχεδιασμούς αυτούς προάγεται στην μεν Θεσσαλονίκη η παραχώρηση του σταθμού εμπορευματοκιβωτίων και οχημάτων, της διαχείρισης λειτουργιών που αφορούν την κρουαζιέρα, το χύδην ξηρό φορτίο, τη δημιουργία εμπορικού κέντρου και την κατασκευή μαρίνας. Ο διαγωνισμός για τον ΟΛΘ εκτιμάται, από ανθρώπους που είναι σε θέση να γνωρίζουν τις εξελίξεις, πως είναι πιθανόν να προκηρυχθεί πρώτος.

Στον Πειραιά προς παραχώρηση οδεύουν ο σταθμός εμπορευματοκιβωτίων Ι, το car terminal και η κρουαζιέρα. Την ίδια ώρα το πρόκριμα της Cosco τίθεται εν αμφιβόλω τόσο εξαιτίας της υπάρχουσας σύμβασης σε Σ.ΕΜΠΟ ΙΙ και ΙΙΙ όσο και εξαιτίας προφανούς ενδιαφέροντος ανταγωνιστικών εταιρειών όπως η ιταλο-ελβετικήMSC Mediterranean Shipping Company.

Για το car terminal ακούγονται οψίμως τα ονόματα όλων των μεγάλων εταιρειών μεταφοράς οχημάτων στα οποία περιλαμβάνεται ασφαλώς και ο όμιλος Grimaldi, ο οποίος είναι παγκοσμίως γνωστός περισσότερο για τον κλάδο αυτόν και όχι για την ακτοπλοΐα. Η παρουσία του στην ελληνική αγορά με Minoan, συμμετοχή στην HSW και τώρα με εμπορική συμφωνία με την ΝΕΛ στην Αδριατική στηρίζει την εκτίμηση ότι ενδέχεται να «χτυπήσει» το διαγωνισμό.

Ήδη στο car terminal πολύ ενεργοί είναι οι πράκτορες Neptune και το Σκανδιναβικό ενώ μεγάλοι έλληνες αντιπρόσωποι ξεκαθαρίζουν στο Capital.gr πως παρά την κατάρρευση της ελληνικής αγοράς η διαμετακομιστική λειτουργία βαίνει αυξανόμενη στον Πειραιά.

Για τη Θεσσαλονίκη αναφέρονται επίσης ως ενδιαφερόμενοι τόσο η Hutchison Port Holdings που είχε προσφέρει 419 εκατομμύρια ευρώ λίγο πριν ξεσπάσει η κρίση το φθινόπωρο του 2008, όπως και η Cosco Pacific LTD που είχε τότε επίσης προσφέρει 131 εκατ. ευρώ. Ακόμα εταιρείες ισραηλινών και φιλιππινέζικων συμφερόντων θεωρούνται από την βιομηχανία ως υποψήφιοι.

Στη Βουλή το σχέδιο νόμου για τη διευκόλυνση των αποκρατικοποιήσεων

Κατατέθηκε στη Βουλή προς κύρωση η πράξη νομοθετικού περιεχομένου του υπουργείου Οικονομικών για τη διευκόλυνση και κατ' επέκταση επιτάχυνση των αποκρατικοποιήσεων και της αξιοποίησης της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου.

 Πλέον το Ελληνικό Δημόσιο δεν είναι υποχρεωμένο να κρατά ένα μίνιμουμ συμμετοχής στις εταιρίες ΕΛΠΕ, ΔΕΗ, ΟΠΑΠ, ΟΔΙΕ, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, ΕΛΤΑ, Οργανισμό Λιμένος Πειραιώς, Θεσσαλονίκης, Αλεξανδρούπολης, Βόλου, Ελευσίνας, Ηγουμενίτσας, Ηρακλείου, Καβάλας, Κέρκυρας, Λαυρίου, Πατρών και Ραφήνας.

Επίσης δεν χρειάζεται προηγούμενη έγκριση της Διυπουργικής Επιτροπής Αποκρατικοποιήσεων για την πώληση πακέτου μετοχών μεγαλύτερο του 20%.